Anne Bishop

Villka · Wysłany: Czw 16:52, 04 Mar 2010 Temat postu:

xD noż mówię, że się nie znam...
chodzi o to, że to "j" w Jaenelle jest miękkie - czyli nie jest to Dźanel, z "dź" jak w wyrazie niedźwiedź, tylko miększe twór będący czymś pomiędzy "dź" a "dzi"...
Nie jest też to też "dzi" jak w działce.
Może lepiej byłoby to zapisać jako Dź-ia-enl?

Halkatla · Wysłany: Czw 16:57, 04 Mar 2010 Temat postu:

Dobrze jest jak jest Razz

Jasmin · Wysłany: Czw 22:19, 04 Mar 2010 Temat postu:

Muszę przyznać, że obraz facet na obrazie faktycznie przypomina Lucivara ;D Jeszcze tylko dodać skrzydła.

Ja niektórych z tych nazw często nawet nie próbowałam wymówić- byłam przerażona myślą, że mogę połamać sobie przez to język. Jeśli już to robiłam to na ogół zajmowało mi to dobre kilka minut, bo zawsze mi coś nie pasowało. Chyba każde z tych imion słyszałam inaczej wymawiane. Wszyscy moi znajomi którzy czytali trylogię mówili inaczej.

Villka · Wysłany: Sob 18:54, 06 Mar 2010 Temat postu:

Niom okay.

Ale chciałabym podyskutować na temat Sadysty.
Dlaczego jest tak magnetyczny?
Dlaczego mimo sadyzmu ciarki przechodzą wzdłuż kręgosłupa (i to nie ze strachu bynajmniej!), kiedy się o nim czyta?

Czy dzieje się tak dlatego, że w każdym człowieku jest odrobina sadystycznej, okrutnej natury?

A może moje odczucia dotyczące tej postaci są odosobnione? Może bardziej przypadła Wam do gustu inna postać?

Też odczuwaliście względem niego współczucie? Czy Sadysta uwalniał się wtedy, kiedy życie doprowadzało go do obłędu? Czy każdy może się taki stać, jeżeli życie potraktuje go równie okrutnie jak tą postać?

Czy Daemon i Sadysta byli jak Dr. Jekyll i Mr. Hyde, czy może od zawsze stanowili jedność?

I jeszcze jedno pytanie: Wasza ulubiona postać żeńska w serii?
Kobiety są u Anne Bishop zaczepiste Very Happy

Królowa Harpii, Surreal, Karla, Jaenelle Very Happy

!
Surreal uwielbiam od pierwsze momentu, gdy tylko się pojawiła Razz

w burdelu xP
A jej rozmowa z Daemonem, ta, po tym jak ją porwał jest genialna... Moja ulubiona wymiana zdań w całej trylogii. Nie jest zabawna, ale... jest w niej coś takiego, że nie mogę jej zapomnieć. Celna jest? Gorzka? Chodzi o tą jej butę i niewiedzę w stosunku do Daemona.

(spoiler!)
Godzinę później siedziała przy kuchennym stole na umeblowanym strychu, w innej części Królestwa. Tersa krążyła nad nią, zachęcając do jedzenia, podczas gdy Daemon obserwował ją, sącząc wino.
Zbyt zdenerwowana, aby jeść, Surreal rzuciła do niego: - Jestem dziwką.
- Niezbyt dobrą - odpowiedział spokojnie Daemon.
Rozwścieczona Surreal skierowała do niego potok wszystkich słów z rynsztoka, jakie znała.
- Czy rozumiesz, co mam na myśli? - zapytał, śmiejąc się, gdy wreszcie zamilkła.
- Będę tym, czym jestem.
(koniec spoilera!)

Jeszcze jeżeli o Czarnych Kamieniach mowa:
Warto wspomnieć o okładkach, które są ładnie i zadowalająco przeformatowane z angielskiego oryginału. Bardzo mi się podoba, że do dwóch ostatnich pozowała ta sama modelka.

UWAGA!

Właśnie się dowiedziałam, że... --->
W kwietniu tego roku wyjdzie Dream Made Flesh pod polskim tytułem Serce Kaeleer.

Nie do końca wiem, co jest na okładce... Surreal? Marian?
Ze względu na kolor owłosienia wykluczam Jaenelle, ale mogę się mylić.

Jak już pisałam wcześniej, jest to uzupełnienie do trylogii. Zawiera cztery opowiadania.

1 - Prządka marzeń
Opowiadanie wyjaśniające skąd się biorą kamienie mocy.

2 - Książę Ebon Rih
Romans o początkach związku skrzydlatego Lucivara z.... nie spoiluję. Wink

Trudno go po tym nie polubić Smile

. Serio...
Anne Bishop serwuje tutaj kilka scen obyczajowych, dla których w trylogii ani nie było miejsca, ani czasu, np: urządzanie domu Lucivara.
Chronologicznie opowiadanie znajduje się między 2, a 3 tomem.

3 - Zuulaman
Gdzieś w trylogii jest tylko napomknięta ta nazwa, bodajże Mephis ostrzega, żeby nie drażnić Saetana, bo urządzi drugie Zuulaman.
Ciekawe opowiadanie Smile

szczególnie przez wzgląd na to, że Mephis i jego braciszek są jeszcze mali i baaaardzo lubią swojego tatusia. Very Happy

Dobre opowiadanie - wraca największa intrygantka serii i jej umiłowanie do brutalności.
Akcja się rozgrywa na kilkaset lat przed narodzinami Jaenelle.

4 - Serce Kaeleer
Sadysta powraca!
Kolejny romans, fabularnie powiązany z opowiadaniem ze zbioru Książę Ebon Rih i opisująca życie głównej bohaterki po zakończeniu trylogii. Cokolwiek bym powiedziała, będzie to spoiler. =/
Jeżeli się nie podobała końcówka III tomu tutaj znajduje się odpowiedź na kilka niedopowiedzeń.
Wielbiciele Sadysty znów go zobaczą w akcji (nawet zabawny był momentami Razz

... tzn oczywiście: niebezpieczny, ale rozbawiła mnie jedna scena), jest całkiem ciekawa intryga.
I jest moja ulubiona Surreal Very Happy

Jeszcze a propos tłumaczenia - przeglądnęłam angielskie oryginały i porównałam...
W pierwszym tomie słowo Consort jest tłumaczone na "Małżonek" - dowiadujemy się, że Saetan był Małżonkiem Kasandry, chociaż nie wiązał ich związek małżeński, on był sługa na jej dworze - nie mężem. W kolejnych tomach dopasowano tłumaczenie do funkcji jaką sprawowała osoba nosząca ten tytuł na bardziej odpowiednie: Faworyt. Lepiej to brzmi, ale zdążyło we łbie namieszać.

Mikka · Wysłany: Sob 19:32, 06 Mar 2010 Temat postu:

Villka, tym razem nie zdzierżę. Masz ode mnie pochwałę. No po prostu nie da się nie docenić tak starannych postów, szczególnie po paru mało zabawnych sytuacjach z Nowościami. Oby tak dalej.

Jasmin · Wysłany: Nie 1:12, 07 Mar 2010 Temat postu:

Mikka · Wysłany: Czw 13:19, 11 Mar 2010 Temat postu:

Czytam Córkę Krwawych. I całkiem mi się to podoba. Dopiero 30% książki mam za sobą.
Chciaż mam parę pytać.
Czy A. Bishop leczy się psychiatrycznie? A może jakaś ciężka trauma z dzieciństwa? Bo ja wiem, może jej rozdzice przykręcali zabawki do podłogi? Bo jak na razie to nie mogę się oprzeć wrażeniu, że ta kobieta jest chora.
Cały ten świat Krwawych to chyba najbardziej chory i wypaczony świat o jakim czytałam (przebił nawet ziemię Stovera).
Serio, często czytając jakąś książkę zastanawiam się, jakby to było trafić do przedstawionego świata. Przy tej książce ta sama myśl wywołała reakcję w stylu: "Oh no, no fucking way!"

A bohaterowie? Tu jednak autorce należy się medal.
Saetan - fajny Wink

Lucivar - za mało go na razie, żeby oceniać, dopiero w dwóch fragmentach się na niego natknęłam.
Surreal - prostytutka i morderczyni w jednym? Cóż, nice...

No i oczywiście Daemon. Cóż trzeba przyznać, że Daemon Sadi zabił mi ćwieka. Nie wbił się hurmem na moją listę ulubionych, co prawda, ale na tyle przypomina Caine'a, że mogę o nim czytać. Chociaż miękki jest, mięciutki. Kolejny w typie: "mnie zrobili kuku, to teraz się zabawimy".
Ogólne wrażenie: seksowny gość, ale niech się nie zbliża, chyba, że po porządnej terapii.
Czym on w końcu jest? Daemonem czy Sadystą? Serio, tą postacią autorka zabiła mi ćwieka i to mocno. W jednej chwili go tłuką i ci go żal, za chwile jest opowieść o tym jak to dla kogoś był dobry i go lubisz. Za chwile się nad kimś znęca i też ci go żal. A jak się zaczął dobierać do Lucivara to mi szczęka opadła (często będą takie klimaty? bo nie wiem czy się w Nerwosol nie zaopatrzyć).

Jeanele - (dobrze napisałam?) co z tą laską jest nie tak? Niby Czrownica, co to może wszystko rozpieprzyć w drobny mak i nawet się przy tym nie spocić, a jak na razie z moich domysłów wynika, że ładnie się daje gnębić. Jak na razie zrzucam to na fakt, że jest dzieckiem. (kiedy się w końcu spotka z Daemonem? Ehh... pewnie on jej poryje psychikę, co? To jest perfidnie brzydki numer ze strony autorki)

Ogólnie, cholernie ciekawa książka, ale jeśli zacznę za nią szaleć, albo się zachwycać, to mam cholerne szczęście, że za miesiąc wychodzi Caine - to dopiero jest typ z górnej półki.

Villka · Wysłany: Czw 18:35, 11 Mar 2010 Temat postu:

_aizdaM · Wysłany: Czw 21:02, 11 Mar 2010 Temat postu:

Strzyga · Wysłany: Czw 21:10, 11 Mar 2010 Temat postu:

Ja nie wiem, albo czytałam to o niewłaściwej godzinie, albo w niewłaściwym humorze, albo tak się u mnie objawił ten syndrom ogłuszenia światem przedstawionym, ale wysiadłam po 60 czy 70 stronach pierwszego tomu. I ani mnie nie wciągnęło, ani z kolei też nie ziewałam, więc w sumie nie wiem, o co chodzi. Chyba jedna z wielu książek, o których bez wahania powiem, że są dobre, ale zupełnie nie w moim stylu i nie jestem w stanie przez nie przebrnąć.

I ja nie wiem, może jestem ofiarą patriarchatu, ale jakoś nie leży mi takie znęcanie się nad mężczyznami Confused

Villka · Wysłany: Czw 21:40, 11 Mar 2010 Temat postu:

Strzyga · Wysłany: Czw 22:04, 11 Mar 2010 Temat postu: