Brandon Sanderson

Mikka

Brandon Sanderson

Elantris

Cykl "Ostatnie Imperium"
1. Z mgły zrodzony (tom: 1)
2. Studnia wstąpienia (tom: 2)

Mikka

Brandon Sanderson - Elantris

By [link widoczny dla zalogowanych] at 2009-09-05

Z biblionetki:
Elantris kiedyś było piękne. Nazywano je miastem bogów: miejscem pełnym mocy, promiennym i magicznym. Przyjezdni twierdzili, że nawet kamienie lśniły tam wewnętrznym blaskiem, a miasto pyszniło się przedziwnymi, niezwykłymi cudownościami.

A jednak, choć Elantris było wspaniałe, jego mieszkańcy byli jeszcze wspanialsi. Mieli białe i lśniące włosy, a skórę niemal metalicznie srebrzystą. Legendy mówią, że byli nieśmiertelni - albo prawie nieśmiertelni. Ich ciała goiły się szybko, zostali też obdarzeni wielką siłą, instynktem i szybkością. Mogli czarować samymi gestami dłoni; ludzie zjeżdżali do Elantris z całego Opelonu, by zakosztować elantryjskiego uzdrowienia, strawy lub mądrości. Elantrianie byli bóstwami.

I każdy mógł zostać Elantraninem.

Zwano to Shaod, czyli Przemianą. Uderzała na ślepo, zazwyczaj nocą, w czasie tych tajemniczych godzin, kiedy ciało zażywało odpoczynku. A gdy już nadeszła, życie szczęśliwej osoby kończyło się i zaczynało od nowa - mogła odrzucić dawną, światową egzystencję i przeprowadzić się do Elantris. Elantris, w którym żyła w chwale, panowała mądrze i była czczona przez wieczność.

Wieczność skończyła się dziesięć lat temu.

O co c'mon:
Elentris - niegdyś wspaniałe miasto, zamieszkane przez istoty władające magią, czczone jako bogów. Lecz nagle, dziesięć lat wcześniej coś się wydarzyło i cała magia wyparowała. Shaod, Przemiana, wcześniej błogosławieństwo, stało się przekleństwem. Nowi Elantrianie nie stają się już srebrnoskórymi, białowłosymi bogami, lecz poznaczonymi szarymi plamami, martwymi potworami, popadającymi w szaleństwo przez ból z najdrobniejszej rany.

Rozwój akcji obserwujemy trzytorowo, oczyma trojga głównych bohaterów.
Raoden - książę Arelonu, który przeszedł Shaod i został zamknięty w Elantris, przeklętym mieście. Raoden stara się przetrwać w nowej sytuacji i dowiedzieć się dlaczego magia opuściła Elantris, skazując jemu podobnych na bolesną zagładę, jednocześnie walczy z ogarniającym go szaleństwem z bólu i głodu.
Sarene - narzeczona Raodena niespodziewanie przybywająca do Arelonu by go poślubić. Nie wierząc w historię o jego śmierci, stara się dowiedzieć prawdy, jednocześnie wplątując się w masę dworskich intryg.
Hrathen - kapłan, wysłannik wrogiego państwa, przybywający do Arelonu by na rozkaz swego pana nawracać "niewiernych"

Książka z przedniej półki. Czyta się świetnie, a akcja wciąga jak ruchome piaski . Zagadki narastają i przeplatają się niczym węże, zakończenie zaskakujące [+mały bonus Very Happy

]

Mikka

Dziś ukazał się jako eBook i zaczęłam czytać "Zrodzonego z mgły" i choć jestem na pierwszych stronach, zapowiada się świetnie.
Jestem pewna, że jeśli choć w jednej setnej będzie to książka tak dobra jak "Elantris" to na pewno będę zachwycona i znów będę ją wychwalać nad niebiosa Wink

Chociaż nie wierzę że może być lepsza od Elantris, w którym do tej pory jestem zakochana Very Happy

Neit

"Elantris" też mi się bardzo podobało i tu się popiszę szczytem umiejętności uzasadniania: książka mi się podobała bo jest ładna i już Smile

Mam coś takiego że niektóre książki kojarzą mi się z potrawami, po niektórych pozostaje niesmak jak po nadpsutym chlebie, po tej się czuję jak po najlepszego gatunku czekoladzie Smile

"Z mgły zrodzony" już stoi na półce i będę się za niego brała niebawem. Mam nadzieje że "dojrzeje" jak dobre wino:D

kuszumai

A mi "Elantris" przypominało styl pisania Trudi Canawan...

Wredniak

Neit

Mikka

Kuku_xumusu

Panna Rumiana

A ja ostatnio nie mając co czytać w autobusie w drodze na uczelnię wróciłam do Elantris. Raz na jakiś czas uwielbiam do niego zajrzeć. Właściwie czytam wtedy jedynie części, w których pojawia się Raoden, czasem te z Serene, a te z Hrathenem notorycznie przerzucam.
Jak dla mnie książka magiczna. Po tych wszystkich wampirach, zmiennokształtnych, wiedźmach i inszych tego typu jest jak zimna woda w upalny dzień. Jest orzeźwiająca, zupełnie inna i dlatego tak przyjemnie mi się ją czyta.

Wracając do serii 'Ostatnie Imperium'. Warto chyba byłoby dopisać, że pojawiły się kolejne części: zakończenie trylogii 'Bohater wieków' oraz 'Stop prawa', który dzieje się x lat (czy raczej stuleci) po wydarzeniach z trylogii.
Po przeczytaniu Elantris postanowiłam sprawdzić, jak się mają inne książki tego autora i dziwnym zbiegiem okoliczności w me łapki wpierw trafił 'Stop prawa'. Strasznie, strasznie mi się spodobał. Ta magia, taka odmienna. I bohaterowie, a w szczególności przyjaciel Wax`a z Dziczy (ach ta moja pamięć do nazwisk). Strasznie spodobały mi się te jego wymiany i kolekcjonowanie akcentu. I oczywiście szczęśliwy kapelusz xD Zaciekawiona więc światem postanowiłam sięgnąć po trylogię. Czytałam, czytałam, podobało mi się i utknęłam w pierwszym tomie... sama nawet nie wiem dlaczego. Niemniej, może zapodam sama sobie kopniaka i dokończę 'Ostatnie Imperium', bo całkiem miło je wspominam.