Karina Pjankowa

Mikka

Karina Pjankowa

Prawa i powinności

A ponieważ jak niemal zawsze, nieszczególnie podoba mi się ta okładka. Macie wersję rosyjską:

Jaki jest sposób na nudę, gdy żyje się na tym padole od dawien dawna i widziało już wszystko? To, oczywiście, ratowanie świata.

Masz niezdobyty zamek w górach, tłumy uczniów, którzy z zachwytem czekają na każde twoje słowo, prawie niczym nieograniczoną moc. Gdybyż jeszcze to nie było takie nudne! Może czas zacząć wszystko od początku? Zupełnie klasycznie, od misji ocalenia świata.

Szczęśliwie, w okolicach zamku nawinęła się akurat drużyna, do której idzie się przyłączyć. Co z tego, że są tam jakieś elfy i paladyni, a ty jesteś wrednym, paskudnym nekromantą? W końcu każdy ma prawo do odrobiny rozrywki. A jeśli idzie o świat... Tak czy siak, ktoś musi go uratować. Niestety, całą przyjemność zepsuć może fakt, że nijak nie wycofasz się już z awantury. Bo to twoja POWINNOŚĆ! Co? PRAWA? A jakie niby PRAWA ma ten, którego imię znaczy... „pierwszy”.

[Fabryka Słów, 2009]

kuszumai

Książka świetna. Naprawdę. Smile

Rosyjska okładka ładniejsza. Smile

Ale demonessę z okładki Fabryki można by wstawić zamiast tej ruskiej.
I to ma byc Raywen?! Ło Boru... Ale czterdziestolatek...

Wredniak

LOL Władca na rosyjskiej okładce wygląda jak jakiś muszkieter/dworzanin na francuskim dworze O_o. I tak ma wyglądać nekromanta? Wolę polską okładkę.

Co do książki, jest ciekawa i zabawna, ale żadna rewelacja Wink

Strzyga

alicee

Hm, chyba sobie to przeczytam jako przerywnik między lekturami, skoro mówicie, że sympatyczne. Smile

viacona

I sympatyczne... i nie. autorka ma naprawdę talent jesli chodzi o dopieszczenie książki typu - dialogi, zabawne sytuacje. Książka jest napisana poprawnie stylistycznie i przyjemnie się czyta ale ....... na Czarnego Smoka.... Co to za fabuła. Przez czterysta stron idą sobie i idą i idą i właściwie nie wiadomo po co on ciągnie za soba tę chałastrę. A wątek miłosny. Przez 399 stron nie zwracaja na siebie uwagi i nagle na końcu finał erotyczny (przepraszam że komuś zepsułam niespodziankę bo to końcowe wyznanie miłości jest dla mnie kompletna niespodzianką).
Osobiście wolałabym żeby pani Karina pisała kolejną książkę z kimś kto sensownie poukłada logicznie wydażenia. Jedno niech wynika z drugiego. A i postacie drugoplanowe - dowiedzmy sie o nich nieco więcej niż z kilkuzdaniowego szkolnego opisu.
Podsumowując książke naprawdę dobrze się czyta ale po przreczytaniu ma się ochotę tą książką stuknąc pożądnie autorkę.

Caylith

Poniekąd czuje się zainteresowana ta książką, ze względu na niewątpliwe podobieństwo do Wolhy, ale...
1. odrzuca mnie polska okładka. PASKUDNA! Ruska znacznie lepsza i bardziej klimatyczna pomijając wasze "ale".
2. fajnie by było gdyby ktoś jeszcze napisal cos o książce a nie o okładce, bo tak w sumie to sie waham czy wydawać te 30 zeta na coś odnośnie czego nie jestem pewna czy sie spodoba.

A wiec zaczekam:P

Panna Rumiana

Mi się zdecydowanie podobała... Przyjemnie i szybko się czyta, ale bez problemu można domyśleć się kilku szczegółów.
Osobiście zdecydowanie polecam.

kuszumai

Hm... nie nazwałabym treści ostatniej strony erotycznym finałem. Zdecydowanie. Tak samo jakbym nie pisała wadarzeń przez "ż".

alicee

Mikka

a więc treść? powiem że to pierwsza książka od dość dawna przy której przyduszałam się poduszką żeby rodzinki nie pobudzić chichotem (ostatni taki przypadek przy Wiedźmie), no i "o mały włos" się przy niej nie poryczałam.

SPOILER
1. jedno powiem, to "czym" okazał się Raywen mnie zaskoczyło, a cała ta scena gdy musiał zabić swoich sprawiła że miałam ciężkiego doła i łzy w oczach. niby lekka książka, ale ta scena mnie rozbiła.
2. wątek z demonessą też mi się nie podobał, jak wam. za słabo rozbudowany.
3. Len był boski XD jakoś cały czas miałam przed oczami "tamtego" Lena z W. ganiającego niby szczeniak za opędzającym się od niego Raywenem. bawiło mnie to straszliwie XD a to jak na koniec mimo wszystko postawił na swoim, potężnie mnie rozbawiło Very Happy

Wredniak

Viacona bo to książka drogi była Razz

...

A on ich nie ciągnął za sobą tylko poszedł z nimi by się biedacy o własne nogi nie pozabijali. I wydaje mi się, że on nie tak od razu się zorientował z czym mają się zmierzyć... A potem po prostu się do tych oferm przywiązał. Mi się podobała parodia Morii. I ten piszczący elf ^^

viacona

Kuszmai - wybacz ortografa - niestety dysortografia jest ciężka do opanowania i choć staram się, dla mnie pewne wyrazy pisze się z błędem - no cóz taka uroda.
A ksiązka jest bez sensu wybitnie. Zwłaszcza wątek miłosny. Nie wiem czy to wydawca kazał tę wielką miłość dodać. Bo dla mnie mogłoby go nie być, tym bardziej, że dużo dokładniej i logiczniej jest opisane uczucie jakie do "nekromaty" żywi młodszy elf.

Wredniak

viacona

Przeszkadzać nie przeszkadzał - tylko sprawiał wrażenie dodanego na siłę. Nie mogłoby to się toczyc powolutku przez całą ksiązkę. Tu kroczek, tam dwa, a nie
Ona myśli: "wypłosz" On myśli "rozpuszczona smarkula" i nagle bum "jesteś moją jedyną, ukochaną, (następne określenie zapożyczam od pani Bertie) duszobliźniaczką. Toż to harlekin (tylko że harlekiny mają 120 stron nie 530).