Muszę się wyżalić - Edward Cullen - Len - porównanie

Dasha

Podpisuję się pod tym co piszesz. Pani Gromyko wielu rzeczy nie wyjaśnia nam, a szkoda.

Mały offtop : Wampirza ciąża...brzmi trochę dziwnie, ale u niej wampiry to kolejna rasa, więc traktuje je raczej w ludzki sposób.

Strzyga

Mikka

Nie mówię że "Luz, spoko, fajnie i szczerzymy się do wszystkich na ulicy, bo przecież bycie wampirem jest takie fajne"
Wiem że pogmatwałam straszliwie ale w ogóle chciałam powiedzieć że po prostu na Lena wpływały inne czynniki niż na inne wampiry. Wiec nie dziwota że nienawidził ludzi i był po prostu inny.

Erenaia

hm, moim zdaniem to raczej Len musiał się ukrywać, nie Edward. Wampiry w Zmierzchu są podobne do ludzi - nawet kłów nie mają. Właściwie to Cullenowie mają 'Luz, spoko, fajnie'. Jedyny problem to słoneczko - iskrzą się jak te brylanty. Ale nikt im nie robił afery. Natomiast w wiedźmie na widok skrzydeł wampira reaguje się jak na cholerę.

Dasha

Owszem, ale jest to spowodowane ujawnieniem się wampirów w Wiedźmie. W Zmierzchu wszyscy sądzą, że wampiry to wymysł hollywoodzkich scenarzystów Wink

Należy pamiętać też, że Meyer podobnie jak Rice osadziła wampiry w realnym świecie, wśród znanych nam zasad i kanonów.Natomiast Gromyko stworzyła alternatywny świat który rządzi się własnymi prawami. Mimo to wampiry nadal są uważane za niebezpieczne i w opinii ludzi należy się ich bać. Gdyby Cullenowie ujawnili się w jakimś Saturday Night Show to podejrzewam że sytuacja miałaby się podobnie. Z jednej strony musieli by się odpędzać od "niewinnych dziewic" a z drugiej od chłopów z widłami Wink

Myślę że Cullenowie mieli mimo wszystko łatwiej, musieli ukrywać tylko swoją "błyszczącą" naturę i najeść się zawczasu niedźwiedzi...A Dogewa? No cóż, jak jest każdy widzi Wink

alicee

Strzyga

Ale Meyer naprawdę wykreowała taką wersję wampiryzmu, która pozwala funkcjonować wampirom niemalże tak jak ludziom. Dodatkowo jeszcze te wszystkie super skille, piękny wygląd... Jak moja mama usłyszała w jakiejś recenzji filmu, że "te wampiry ze Zmierzchu stanowią taką radosną, szczęśliwą rodzinkę", to się uśmiała i stwierdziła, że to świetny pomysł. No właśnie, spróbowałam na to spojrzeć obiektywnie - to JEST świetny pomysł. I gdyby pójść w tym kierunku - niewątpliwie dość humorystycznym - to książka powinna być naprawdę nowatorska i fajna. Moim zdaniem, to założenie rozbija się o próby nadania Zmierzchowi tajemniczego, mrocznego klimatu i ciągłe biadolenie Cullenów, jakimi to oni się czują potworami. To mnie wkurzało dużo bardziej, niż sam pomysł na sparklujące wampirki. Trudno jest napisać o wampirach jednocześnie coś na poważnie i na poziomie.
Edward i reszta Cullenów wkurzają mnie, bo się ciągle nad sobą użalają. Ok, to szalenie nie w porządku, gdy mówi to taka hipochondryczka, histeryczka i maruda, jak ja, ale ja jednak zazwyczaj się sama z siebie śmieję i przesadzam, zamiast podchodzić do swoich emo wynurzeń poważnie. A oni się zwyczajnie doszukują problemów i wiecznie płaczą pochowani po kątach domu, zamiast szukać jakichś jaśniejszych stron nieżycia.
Gdybym miała do wykorzystania całą wieczność, to nie marnowałabym jej na zamartwianie się, wychodząc z założenia, że zawsze zdążę popłakać, a teraz powinnam zrobić coś bardziej konstruktywnego. A oni zwyczajnie marnują nieżycie i możliwości z nim związane. Ale jednak nie potrafią się ze swoją egzystencją raz na zawsze pożegnać. Na stos z takimi ciapami.

olinna

Ja zgodze się z tymi, którzy twierdzą, że Lena i Edwarda trudno porównać. Jest to niemożliwe, nie tyle ze względu na ich charaktery ( choć tu jakichś uderzających podobieństw też nie widzę) ale na całą fabułę książek i realia panujące w ich światach. Z jednej strony mamy, jak ktoś już zauważył, wampira w wiecznej moralnej udręce, żyjącego w świecie współczesnym, całkowicie wypranym z innych rodzajów magii. Z drugiej takiego Lena, osadzonego w świecie fantasy w otoczeniu magów strzyg itd, itp. Poza tym życie wampira jest przedstawione na dwa różne sposoby. A tak wracając do charakterów to zdecydowanie wygrywa Len. Jojczenie Edwarda przegrywa na całej lini z jego świetnym poczuciem chumoru i ironią .
No to koniec przemówienia Wink

Dasha

Masz rację, wykreowała taki etos ludzko-wampirzy gdzie granica jest praktycznie nie zauważalna, ale taki sposób życia nie wziął się z potrzeby wygody. Tylko właśnie z wysoko rozwiniętych, typowo ludzkich zachowań i uczuć. Nawet po przemianie prawie wszyscy (oprócz porucznika Jaspera Wink

) Cullenowie chcieli nadal pozostać ludźmi. Świadomie przeszli na "wegetarianizm", akceptowali (moim zdaniem akceptowali, biadolenie Edwarda jakim to on nie jest niebezpiecznym drapieżcą to trochę inna bajka) swą wampirza naturę, gdyby tak nie było to nie przestrzegaliby wampirzych kodeksów. Jednocześnie chcieli jak najbardziej zasymilować się ze społeczeństwem, można to zrozumie, wyobraźcie sobie że jesteście jedynymi przedstawicielami na np. Marsie wśród kosmitów (głupie porównanie), nie można żyć ciągle w odosobnieniu. To naprawdę ciekawy pomysł żeby pokazać jak samotni mogą się czuć wampiry i jak są w stanie przezwyciężyć własną naturę aby być bliżej ludzi.
Len i Dogewskie wampiry również są samotne, gdy pomyślimy o nich w kontekście społeczeństwa. Ratuje je to że mają własne państwo, żyją w swoim świecie i nie czują potrzeby współodczuwania ludzkich problemów.
Wrócę do biadolenia Edwarda Wink

Biadoli, to racja, ale ma swoje powody.Nie chce mi się o nich rozpisywać bo po 1. chyba każda wie Wink

po 2. to nie forum o Zmierzchu.
W każdym razie jego postawa jest dla mnie całkiem zrozumiała, choć z ilością Meyer faktycznie przesadziła Razz

Podsumowując, ja tam się cieszę że są tak duże różnice pomiędzy tymi książkami, w końcu opowiadają o całkiem różnych problemach i sposobach życia wampirów. To w jaki sposób wykorzystują swoje nieżycie daje do myślenia, a przede wszystkim dostarcza nam masy tematów.
Się rozpisałam...jak zwykle coś pewnie mi umknęło, więc jak tylko sobie przypomne to znów wam epopeje napiszę Razz

Strzyga

kuszumai

Ja podsumuje:
Edward nie jarzy, że przytrafiło mu się szczęście zostając wampkiem:)
A Len jest z tego powodu cały happy i garściami czerpię korzyści ze swego wampiryzmu Razz

Erenaia

może to zależeć od tego, że Edzio nie wyobrażał w swoim ludzkim życiu siebie jako wampira - jak to w zmierzchu - Bella nie miała takich problemów.
Len - wampir z natury, nie może żałować czegoś z czym nie miał do czynienia...

kuszumai

Prawda

Tylko, że Edzio atakuje człeków, gdy jest głodny lub widzi krew, a Len tylko wtedy gdy jest ranny (pod dużą kontrolką) Razz

Anaili

Edzio nie atakuje człeków ani gdy jest głodny, ani gdy widzi krew. (Ten krótki moment, gdy chciał się pozbyć człowieczeństwa pomińmy). Po tych kilku (niech będzie - kilkudziesięciu) latach ma świetną kontrolę, więc gdy się zdarzy taka sytuacja to zwiewa (niech żyje odwaga Razz

). A Bella... no cóż, ja to bym się rzuciła na czekoladę jakbym się żywiła wyłącznie sałątą (nie cierpię zielska).

kuszumai

dobra. Ale Edzia świerzbi by skosztować człowieczka Smile

A Lena to w ogóle nie interesuje - on olewa wszystkich ludzi (oprócz Wolhy i w jakimś stopniu mistrza ) Razz