Czarna kompania - Glen Cook

yukiyuki

Zaczynam wątek o jednej z moich dwóch ulubionych serii, kompletnie nietypowej jak na moje upodobania Smile

Opisy z Wikipedii: "Czarna Kompania" – cykl powieściowy Glena Cooka z gatunku dark fantasy opowiadający o oddziale podejmujących się różnych zadań najemników.

Tytułowym (zbiorowym) bohaterem jest Czarna Kompania, oddział najemników funkcjonujący w świecie ogarniętym wojnami pomiędzy czarownikami. Do najważniejszych postaci Czarnej Kompani należą Konował (lekarz i kronikarz, narrator większości tomów), Jednooki i Goblin (wrogowie/przyjaciele, walczący ze sobą przez większość tomów), Milczek, Kruk, Pupilka. Punktem wyjścia pierwszego tomu cyklu jest wydostanie się na wolność Pani, żony Dominatora (strasznego skur... który nic, tylko siał by zniszczenie), pochowanej razem z nim przed wiekami w Krainie Kurhanów. Pani towarzyszy grupa czarowników zwanych Schwytanymi. Jeden z nich, Duszołap wynajmuje Czarną Kompanię w mieście Beryl, w czasie gdy pełni ona służbę u miejscowego władcy.

W toku fabuły pozostałych części bohaterowie kilkakrotnie zmieniają stronę konfliktu, walczą, giną, knują i spiskują. Poza uczestnictwem w bieżących działaniach wojennych Kompania ma jeszcze jeden cel - dotrzeć do miejsca, z którego pochodzi, do Khatovaru, aby odkryć swoje własne początki.

CYKL liczy:
Księgi Północy
* Czarna Kompania (The Black Company, 1984)
* Cień w ukryciu (Shadows Linger, 1984)
* Biała Róża (The White Rose, 1985)

Księgi Południa
* Gry cienia (Shadow Games, 1989)
* Sny o stali (Dreams of Steel, 1990)

Lśniący Kamień
* Ponure lata (Bleak Seasons, 1996)
* A imię jej ciemność (She Is the Darkness, 1997)
* Woda śpi (Water Sleeps, 1999)
* Żołnierze żyją (Soldiers Live, 2000)

* Srebrny grot (The Silver Spike, 1989) - poza głównym cyklem; opowiada losy kilku osób po odłączeniu się od kompanii. Warto przeczytać po Białej Róży, ponieważ tak wypada chronologicznie.

To tyle opisów. Moje wrażenia są takie - seria wymiata. Jest mroczna, nie uświadczysz w niej humoru ani erotyki (najbardziej namiętne sceny to opisy spojrzeń Konowała na Panią...). Ale fabuła jest tak zakręcona... Kompania wędruje ciągle z miejsca na miejsce, raz ma cel, raz tylko ucieka. Po drodze ciągle przewijają się postaci Pani, Duszołapa i Dominatora, którzy mieszają, że aż miło. A najdziwniejsze jest to, że w momencie, w którym zamknęłam ostatni to, nagle okazało się, że wszystko ma swój sens, że wszystko zmierzało konkretnie do tego punktu i nie mogło być inaczej...

Seria jest nie tylko mroczna, ale też czasami melancholijna. Bohaterowie patrzą jak giną ich towarzysze, jak kompania z liczącej setki osób staje się jedynie własnym cieniem. To mnie urzekło - szczególnie w dalszych tomach.

Bardzo podobało mi się też ukazanie więzi między tymi twardymi i czasem naprawdę bezlitosnymi ludźmi. Są towarzyszami, czasami nawet czymś więcej - przyjaciółmi, braćmi, którzy nie opuszczą cię do grobowej deski i nie spoczną, póki cie nie uratują...

Czy ktoś czytał? Jeśli nie - to polecam (serię wydano dawno, ale były wznowienia, więc można ją kupić i czytać normalnie. Jest też dostępna w sieci w ebookach). Jeśli tak - to powiedzcie co sądzicie o niej, jej bohaterach i świecie? Podobał Wam się, czy wręcz odstręczał?

monika78

Witam,

Miałem przyjemność przeczytać tylko dwa pierwsze tomy - dla mnie pierwszorzędne - niestety na dalsze części brakło czasu.
Nie zgodzę się jednak z opisem: "Jest mroczna, nie uświadczysz w niej humoru..." - fakt jest mroczna ale humoru to akurat nie brakuje - ale to akurat wyłącznie moje zdanie.
Jeśli mowa o bohaterach to postać Pupilki centralnie mnie zaskoczyła no i oczywiście wszyscy magowie z pierwszej części (wydaje mi się, że kolejno później umierali - a jeśli się nie mylę to z częścią pożegnaliśmy się już w pierwszym tomie).

Pozdrawiam

yukiyuki

* Humor - ja przyznam jestem wrażliwa na bardzie3j mroczne klimaty i jakoś tak dawałam się ukierunkować, że mało się śmiałam... No fakt - może postacie Goblina i tego drugiego kurduplastego maga razem tworzyły mieszankę wybuchową i można było z ich durnoty się pośmiać, ale to nieczęsto (a oni zostali prawie do końca).

* magowie - moim zdaniem wielkim plusem serii jest to, że ma świetnie wykreowane postacie - i to takie, które nie stoją w miejscu, tylko rozwijają się i na końcu nie są takie jak były na początku (tyczy się to np. kilku postaci, które na końcu można uznać prawie za pozytywne Smile

A teraz spoiler - jak nie lubisz to nie czytaj.

Większość tych magów z pierwszej części tak łatwo nie daje się zabić. Ich "śmierć" była albo podpuchą, albą ucieczką z ich strony (od służby u Pani). Kilku wraca w dalszych tomach i miesza. Postać Pupilki jest najbardziej beznadziejną z całej serii - na początku wydaje się ciekawa (jako dziecko), ale dalszy tom z jej historią zsie. Pupilka jest taka... płaska i zwyczajna. Ale losy kompanii to o wiele więcej lat niż historia jednej wojny - po służbie u Pani opiekowali się Pupilką (chyba do 4 tomu), a potem ruszyli dalej w poszukiwaniu swoich korzeni. I wtedy się zaczęło - te dalsze tomy są mocne.

monika78

Witam,

Tak daleko nie zaszedłem mimo to początek był wielce obiecujący.

Pozdrawiam

Miriam

monika78

Witam,

Pisząc "tak daleko nie zaszedłem" miałem na myśli to, że nie doczytałem serii do końca i zwyczajnie nie znam losów bohaterów (np. tego, że magowie później powracają).
W każdym poście piszę "witam" i "pozdrawiam" - jest to mój stary nawyk sprzed wieków.
Przepraszam ale nie rozumiem Twojego: "Dopiero teraz zauważyłam piszesz : "zaszedłem", a we wcześniejszym poście "miałem". O co chodzi," -
zaszedłem - nie doczytałem dalej niż...
miałem - aby przedstawić znaczenie tego słowa posłużę się definicją ze Słownika Języka Polskiego - "mieć - doznawać czegoś, być w jakimś stanie psychicznym lub fizycznym" - w tym konkretnym przypadku w czasie przeszłym.

Tak sobie jednak myślę, że chodzi o jeszcze coś innego - ale czekam na odpowiedź.

Nie szkodzi, że się dopytujesz - ja osobiście uwielbiam zabierać głos w jakiejkolwiek dyskusji (byle bym wiedział o czym piszę ;P), chociażby po to aby się wytłumaczyć z wcześniej wygłoszonej przeze mnie opinii.

Pozdrawiam

Miriam

Dobra, teraz czuję się skołowana.
Wiem co oznaczają słowa "zaszedłem ", "miałem", chodzi mi, że są użyte w rodzaju męskim. Piszesz z konta użyszkodnika monika78, po lewej stronie jest napisane także płeć: kobieta. Dlatego mnie zdziwiło, że używasz czasowników w rodzaju męskim (miałem, nie doczytałem itp.) I dlatego się pytałam o co chodzi?

Villka

monika78

Witam,

No się mały offtop zrobił - ale dobrze niech modki mają robotę ;P
Nie mogę napisać nic innego niż BINGO
zacznę od początku - pytanie Miriam brzmiało: "o co chodzi?" wobec czego moja odpowiedź była jak najbardziej na temat (czyli jednak nie "rżnę głupa" tylko odpowiadam na postawione pytanie - a że postawione nieprecyzyjnie to i nieprecyzyjna odpowiedź).
Kolejna sprawa - są dwie moniki - jedna, która w każdym poście wita i pozdrawia i druga, która tego nie robi, jedna, która czytała Cooka, Heinleina i kilku innych i druga która interesuje się bardziej Wolhą i paroma innymi - miło z Waszej strony, że się interesujecie nowymi członkami i chcecie o nich wiedzieć więcej.
brawo za spostrzegawczość - wypada na to, że schizofrenia jest naprzemienna ;P

Pozdrawiam

Miriam

Droga/drogi użyszkodniku (nie wiem z kim właściwie w tej chwili rozmawiam, czy z Moniką kobietą, czy Moniką mężczyzną, a nie chciałabym być posądzona znowu o nieprecyzyjność) weź tu mi nie wyskakuj ze złośliwościami. Czy moje pytanie było precyzyjne czy nie, na pewno wiedziałaś/ałeś o co mi chodzi. I to nie ze mnie robisz głupka tylko z siebie
Po kiego czorta w ogóle bawisz się z nami w takie rzeczy. Raz piszesz jako dziewczyna, raz jako chłopak. Ani to inteligentne, ani zabawne.
A co do roboty modków to się nie martw. Zawsze znajdziemy sobie jakieś zajęcie.

Mikka

a ja wtrącę swoje trzy grosze: "niech modki mają robotę"? Mam nadzieję że to miał byc żart. Po drugie: z tym offtopem [bo mi serio ta dyskusja o kłopotach w określeniu własnej płci jakoś wcale tu nie leży] to gdzie indziej, bo inaczej znajdę chwilę i zrobie tu z wami porządek.

Villka

Wijara

... a i ja jako moderator dodam, że przyglądam się tej dyskusji i w razie potrzeby nie widzę powodu, dla którego miałabym nie wkroczyć do akcji.