Fantastyczny książkoTEST ;)

altashet

Chyba przydalaby sie jakaś podpowiedź ;]

Rosalie Soiree

"Dwunastolatek i jego siostra poznają nieco ekscentrycznego doktora D***** i pod jego czujnym okiem zostają adeptami smokologii. Niespodziewanie szybko zmuszeni są jednak przerwać swoje szkolenie, gdy nad całym smoczym rodem zawisa groźba zagłady." - tyle z okładki.
Książka dla nastolatków, żeby nie powiedzieć, że dla dzieci. Wydana w tym roku. Tłumaczona z angielskiego. Pierwsza część serii o smokach.
Może to pomoże... (:

Wijara

Oko Smoka?

Rosalie Soiree

Tak. Nie mów tylko, że czytałaś, proszę... Moja psychika może tego nie znieść.

Wijara

Nie czytałam- znalazłam na stronie wydawnictwa, wybacz Razz

Wybaczcie, ale nie mam aktualnie w domu nic, z czego mogłabym wypisać Wam zagadkę Sad

Mogę poprosić Mikkę o nową zagadkę?

Rosalie Soiree

Uzdrowiłaś moją psychikę. Bo już myślałam, że jeszcze ktoś jest tak nienormalny, jak ja. d;
I, przynajmniej takie jest moje zdanie, możesz poprosić Mikkę, jeśli się zgodzi. (: Ważne, żeby była zagadka! d;

Mikka

Macie:
[niejako mnie to rozbawiło]

W mieście S*** F*** grasuje duży ogolony kot-wampir o imieniu C***, i tylko ja, A*** N***, rezerwowa pani nocy w G*** B*** A***, i mój kochanek z fryzurą rodem z mangi, P*** F***, stoimy pomiędzy wygłodniałym monstrum a krwawą masakrą ludności. Ale właściwie sprawa nie przedstawia się tak źle, jak mogłoby się wydawać, bo ludność jest w sumie do dupy.
Mimo wszystko, myślę, że ta walka mrocznych mocy, podtrzymywanie lubieżnego, zakazanego romansu, nowa para czerwonych winylowych koturnów „S***”, sięgających ud, które muszę z bólem rozchodzić, a także codzienne nakładanie skomplikowanego makijażu, i tak dalej, całkowicie usprawiedliwiają fakt, że oblałam biologię. (Wprowadzenie do okaleczania zakonserwowanych zwłok świstaków, z panem S***, który na pewno zabawia się ze świstakami, kiedy nikt nie patrzy - wiem to z pewnego źródła). Ale spróbujcie to powiedzieć matce, która zasługuje na klątwę i rozczarowanie za to, że obarczyła mnie brzemieniem swojego plugawego genu małych cycków.
Pozwólcie, że udzielę wam informacji, s’il vous plait. Uważajcie, zdziry, będzie test.
Trzy żywoty temu, a może jakoś w zeszłym semestrze, bo, jak mówi piosenka: „życie jest jak rzeka oślizłych wydzielin, kiedy kochasz”, tak czy owak, podczas ferii zimowych J*** i ja szukaliśmy w W*** hipoalergicznego tuszu do rzęs, i wtedy spotkaliśmy piękną rudowłosą księżnę Jody i jej małżonka krwi, mojego M*** P***, wampira F***, który się kamuflował, bo włożył dżinsy i flanelową koszulę, by wyglądać jak frajer.
To ja od razu: „Nosferatu”. Szepnęłam do J*** niczym nocny wiatr w spadłych liściach.
A J*** na to: „Nie łudź się, ty smętna, mała dziwko”.
A ja: „Zamknij swój otwór na fiuta, bo ci spermą jedzie, pozerze”.
Przyjął to jako komplement, i o to mi też chodziło, bo chociaż J*** jest do szpiku kości gejem, tak naprawdę jeszcze z nikim tego nie robił, no, może najwyżej ze swoim ulubionym szczurem, Lucyferem. Ściśle rzecz biorąc, myślę, że J*** trzeba by uznać za gryzonioseksualistę, gdyby nie problemy techniczne w takim związku. (Widzicie, rozmiar ma znaczenie!).
Uwaga do siebie: powinnam umówić J*** z panem S***, mogliby sobie pogadać o bzykaniu wiewiórek i tak dalej, a mnie może ominęłaby powtórka z biologii.

Wijara

Czyżby Ssij Mała Ssij? Wink

Mikka

blisko....

sally

"Gryź, mała gryź" Very Happy

Christopher Moore? Smile

Mikka

strzał w dziesiątkę Wink

W twoje ręce, sally Smile

sally

"Jak zwykle, pierwsze zwróciły na niego uwagę koty i dzieci. Pręgowaty kocur, śpiący na nagrzanym słońcem sągu drewna, drgnął, uniósł okrągłą głowę, położył uszy, parsknął i czmychnął w pokrzywy. Trzyletni D*, syn rybaka T*, który na progu chałupy robił co mógł, aby jeszcze bardziej upaprać upapraną koszulinę, rozwrzeszczał się, wlepiając załzawione oczy w przejeżdżającego obok jeźdźca.
W* jechał powoli, nie starając się wyprzedzać wozu z sianem tarasującego uliczkę. Za nim, wyciągając szyję, co chwila mocno napinając postronek, uwiązany do łęku siodła, truchtał objuczony osioł. Oprócz zwykłych juków długouch taszczył na grzbiecie spory kształt owinięty w derkę. Szarobiały bok osła pokrywały czarne smugi zakrzepłej krwi."

proszę bardzo Smile

Rosalie Soiree

"Ostatnie życzenie"?

sally

tak, Rosalie Smile

to opowiadanie "Mniejsze zło" z tomu "Ostatnie życzenie" Smile

Twoja kolej Smile

Rosalie Soiree

„S***** nie potrafiła jej zatrzymać.
- A****, nie! Wracaj! – błagała.
Daremnie. A**** była coraz dalej. Jej piękne włosy powiewały na wietrze. Zamierzała lecieć bez wytchnienia, bez zatrzymywania się choćby na posiłki. Tak jak kiedyś leciała z Sycylii do Urt.
- Nie! A****! To pułapka! – krzyczała S*****, biegnąc, dopóki nie potknęła się i nie skręciła kostki.
Sama już nie wiedziała, co boli ją bardziej: noga czy myśl o córce.
- A****, nie będąc Om** z ciążącym na tobie przekleństwem Od*, nie dasz rasy przebyć Ś****** O*! - wyszeptała już tylko do siebie, po czym legła na ziemi, całkowicie wyczerpana.
Wszystko wyszło jak najgorzej. Nie potrafiła kontrolować kierunku swojego życia. Nie potrafiła zapobiec temu, by jej córka nie zboczyła z właściwej drogi.
- A****, lecisz w złą stronę – powiedziała, sądząc, że nikt jej nie słyszy.
- A ty? Czy zawsze leciałaś w dobrą?
Zaskoczona S***** stwierdziła, że ma przed sobą matkę, D******, w postaci wilczycy.
- Dzieci prędzej czy później ruszają w swoją stronę i nic nie można na to poradzić.
- Och, mamo! Zawróć ją, bo pobłądziła!
- Tak już musi być. To jej życie, jej droga.
- A jeśli ta droga wiedzie ku śmierci? Wiesz, że jeśli A**** zstąpi teraz do świata umarłych, już nigdy stamtąd nie wyjdzie. Nie wypuszczą jej. Jest przeklęta – rozpaczała S*****.
- Czego właściwie ode mnie oczekujesz? – spytała D******.
S***** chwyciła się za głowę.
- Miałam ochotę zostawić ją na pastwę losu. Zasłużyła sobie. Ale nie umiem.
- A więc?
S***** pokręciła głową.
- Nie mogę pozwolić jej umrzeć. Nie mogę.
- To twoja córka. Zawsze nią będzie, żywa czy martwa. Umarłych też da się kochać.
S***** zaszlochała rozpaczliwie.
- Proszę, ochroń ją jakoś. Chętnie oddam za nią życie… Powiedz to umarłym. Ona jeszcze za krótko żyła, jest zbyt młoda…
Wilczyca zlizała łzy z jej twarzy.
- Będzie wiedziała, że może na ciebie liczyć. To wystarczy.
S***** popatrzyła na nią uważnie.
- Ty bardzo przeze mnie cierpiałaś, prawda?
- Nigdy cię nie opuściłam.
D****** mówiła prawdę. S***** zawsze czuła jej wsparcie, nawet wtedy, gdy najokrutniej ją odrzuciła. Tyle że sama nie miała tyle siły. Albo może tak jej się tylko zdawało.”
Mam nadzieję, że nie będzie trudne. Powodzenia!