Karina Pjankowa

Meami

Mało, ale pisanie więcej zrobiłoby z tego tasiemca. Moim zdaniem to był dobry sposób na zakończenie tej książki. W ten sposób czytelnik pozostaje zafascynowany, zaspokojony i nieznudzony.

verka-2

Cóż... kupić na ślepo, nie kupie... Ale ebooka capnę Razz

Potem się zobaczy... Sądząc po opiniach warto przeczytać Smile

Zelka

Warto przeczytać, acz to chyba pierwsza książka (no dobra, niedawno była jeszcze jedna - ale ta była pierwsza Very Happy

) o takim a nie innym zakończeniu...
W sumie jest to dobry koniec dla autorki, bo ja jak wyjdzie kolejna część to capnę i nie puszczę. Więc takie zakończenia się opłacają.

Polecam Very Happy

verka-2

Mam mam mam!!! Już zaczynam czytać... Troszku oczy bolą bo się odzwyczaiłam od czytania ebooków...

Coya

Co masz verka? bo nie wyłapałam z kontekstu? Smile

verka-2

"Prawa i powinności" sobie kupiłam Very Happy

ragana

W tym roku ukazała się nowa książka Kariny Pjankowej "Прикладная некромантия". Jest to książka o przygodach studentów nekromantów, jest wątek detektywistyczny, jest też w niej postać z "Praw i powinności", a i udziału Raywena w pewnych zdarzeniach można się domyślić, co zresztą autorka w swoim żż potwierdziła. Całkiem fajnie się tę książkę czytało i chętnie przeczytam kontynuację, o ile takowa powstanie.

Coya

No to teraz trzeba poczekać, aż Fabryka przetłumaczy. Ja ciekawa jestem, kiedy pojawi ciąg dalszy Żmii Wink

kuszumai

Czytałam. Trochę nie mogę zrozumieć czemu otrzymała tak złe recenzję. Dobra, miłosnej linii tam raczej nie ma, ale książkę spokojnie da się przeczytać (wciąż czekam na 3 tom "Z miłości...".

ragana

Przeglądałam żż autorki w poszukiwaniu informacji o trzeciej części "Z miłości..", ale mam wrażenie, że jest aktualnie zajęta czymś zupełnie nowym i na ciąg dalszy tej książki przyjdzie jeszcze poczekać.

kuszumai

Moim zdaniem Pjankowa jakby obraziła się na fanów za to, że rozmieszczają po bibliotekach jej książki. Nawet stronę na samizdacie usunęła i prawdę mówiąc zrobiła się nieprzyjemna.

WrrAnna

Aj, trochę głupio się czuję, wypisując się w wątku w dwa lata po ostatnim poście...
Ale - czytanie z "opóźnieniem" nie jest karalne, lepiej późno, niż wcale... Wink

Właśnie kończę - a w zasadzie skończyłam, choć trochę w środku zostało do doczytania - "Prawa i powinności"... Mam mieszane uczucia...
Czytało się, i owszem... Nawet się pośmiałam miejscami... Ale trochę zniesmaczona jestem...
Główna postać, Raywen stale w niedopowiedzeniach - dobra, mogę się zgodzić z utrzymywaniem tajemnicy dotyczącej jego osoby, ale brakuje podstawowego wyjaśnienia: dlaczego u krasnoludów zjawiła się mieszana ekipa różnych ras..? Dokąd się wybierali i w jakim celu..?
Nieważne, że Raywen coś tam wie.. Oni nie wiedzą, że on wie - więc powinno być to gdzieś opisane - co się dzieje..? Jakie niepokojące wydarzenia spowodowały utworzenie takiej grupy..?
Reszta - drewniana, oprócz Kota, Mela i Ciemnego Elfa (który zjawia się na chwilę), jeszcze koń Raywena posiada jakiś charakter... Gresz jest w zasadzie jedynie imieniem... Rycerz - jest, bo jest, robi nagły raban w jednej scenie, a oprócz tego - ponoć źle gotuje, tylko nigdzie nic o tym nie ma, oprócz nagłej opinii samego Raywena... Lady - ledwo coś tam skrobnięte, że się domyśla - ale tak naprawdę, to wiadomo, że ma białe włosy i była wychowana na arystokratkę - ale o cechach jej rasy i jakiegokolwiek działania wynikającego z pochodzenia - zero..! Nigdzie nie dało się wykorzystać jej drugiej postaci..? Starszy elf przynajmniej wciąż je - to już coś..! - młodszy zupełnie mi nie przypadł go gustu, mazgaj, w jednym miejscu napisano, że jest niezłym wojownikiem, w innym - że źle strzela, w potyczce się gubi, błąd jest też w wieku - ponoć starszy ma 300 a młodszy 900.. Wink

Stary krasnolud - "przeleci"... Wytłumaczono tę postać wiekiem i niezrozumiałym dołączeniem do grupy na rozkaz szefa klanu...
Demonessa - tragedia..! Zarysowana grubą kreską, rozmowy telepatyczne - szkicowe, rozmowy rzeczywiste - hmmm... w zasadzie tylko wyzywa, odsyła do dharra itd., itp., głównie się wykłóca i pokrzykuje... Nie zauważyłam czegokolwiek w jej zachowaniu, co mogłoby wyróżnić ją spośród osobników płci żeńskiej w sposób wystarczający do zainteresowania Władcy... Nio... chyba, że taki Władca, jak przedmiot jego zainteresowań...
Opowiedziana w niedopowiedzeniach historia poprzedniej walki ze złem jest, niestety, zbyt niedopowiedziana, żeby mogła tłumaczyć czytelnikowi wystarczająco posunięcia Raywena...
Ogólnie - miłe czytadło, któremu brakuje "kręgosłupa"...

WrrAnna

ps: Polska okładka - okropna, nie wiadomo, o co chodzi - a nawet po przeczytaniu, kto jest kto..?! Oryginalna - przynajmniej na temat, widziałam tylko miniaturę, więc niewiele - demonessa straszna..! Jeszcze gorsza namalowana niż opisana..! Wink

Panna Rumiana

Ja tam czytałam "Prawa i powinności" ho ho i jeszcze trochę czasu temu, ale nadal uwielbiam do nich czasem wrócić, choć zdecydowanie nie bawią mnie już tak, jak dawniej. Sentyment mam do tej książki wielki. Pamiętam, jak podczas spaceru ze Strzygą opowiadałam jej z wypiekami na twarzy najciekawsze fragmenty. A teraz przeczytała ją moja o sześć lat młodsza siostra i widzę, że okropnie jej się podobało. Może to kwestia wieku?