Lektury

kuszumai · Wysłany: Sob 13:36, 06 Mar 2010 Temat postu:

To na 15 minut...

Wczoraj miałam sprawdzian z lektur obejmujący materiał z ostatnich trzech lat. Nie poszło źle... na podstawie imion bohaterów określić tytuł książki, potem po tytule odgadnąć autora a na koniec scharakteryzować wybranych bohaterów.
Najgorsze było to, że "Medalionów" Nałkowskiej i "Niemców" Króczkowskiego jeszcze nie mieliśmy.
A po "Świecie Zofii" mam odchyły. Dziewczynka z zapałkami komunistka...

alicee · Wysłany: Sob 17:59, 06 Mar 2010 Temat postu:

Luiza · Wysłany: Sob 19:14, 06 Mar 2010 Temat postu:

Dobra, zaczynam wierzyć, że można nie przeczytać jakiejś lektury. Nawet tej bardzo krótkiej. Tylko denerwuje mnie, że większość mojej klasy nie czyta NIC. Pewnie nawet gazet... A potem odzywam się do kogoś, kto w życiu książki w rękach nie miał, i zaczynam gadać coś o tym, co ostatnio przeczytałam. Jak to ja, mówię dużo, a tamci w sumie i tak nie wiedzą o co mi chodzi. Gdy padło słowo 'kanon' usłyszałam pytanie: a co to?
I po tym się załamałam.

Villka · Wysłany: Sob 19:15, 06 Mar 2010 Temat postu:

Są wygodni Razz

wiedzą, że jak Ciebie poproszą - nie odmówisz. Razz

Z drugiej strony najłatwiej zniechęcić człowieka do książki jeżeli KARZE się mu ją przeczytać... stąd to olanie na literaturę. Czytanie kojarzone jest z obowiązkiem, a obowiązków mamy ciągle ZA dużo. Very Happy

anulka870 · Wysłany: Sob 19:30, 06 Mar 2010 Temat postu:

popieram Vilka jak mi kazali coś przeczytać to do tej pory tych pozycji małym palcem u stopy nie dotknęłam by siebie nie zbrukać a literaturę darzę miłością wielką

kuszumai · Wysłany: Sob 23:25, 06 Mar 2010 Temat postu:

Heh, też to w szkole mam. Mogę się pochwalić jedynie tym, że mam w domu niezwykle rzadki okaz człowieka odpornego na książki. jest nim mój brat, uczęszczający do drugiej gimnazjum, który przeczytał w życiu jedną calusieńką książkę - "Janka muzykanta". I tu nawet nie jestem pewna, że całą, ale zakładam, że tak.

Luiza · Wysłany: Nie 13:25, 07 Mar 2010 Temat postu:

Łoo, to zaszalał. To co on robi całymi dniami? Ja gdy się nudzę to łapię książkę i czas szybciej mija. Ale niektórzy potrafią cały dzień spędzić przed monitorem. To strrrraszne Razz

.
A ja ostatnio zwariowałam i zaczęłam czytać książki z bajkami, które kiedyś przed snem czytała mi mama. Ale się uśmiałam przy tym... Tam wszystko napisane jest tak prosto, a przymiotników jest tak mało.

bella · Wysłany: Nie 14:57, 07 Mar 2010 Temat postu:

A mój brat przeczytał w czasie ferii "Latarnika", "Kamizelkę" i "Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela" - i to szczyt jego możliwości. A tylko dlatego bo założył się ze swoją mamą o dziesięć złotych Wink

alicee · Wysłany: Nie 16:14, 07 Mar 2010 Temat postu:

anulka870 · Wysłany: Nie 16:33, 07 Mar 2010 Temat postu:

tak alicee ale ja unikam klasyki takiej jak Potop, nieodżałowana Lalka Nad Niemnem...Kordian czy Chłopi

nie wszystkie są złe ale tego nie ruszyłąm a Lalkę próbowałam z ręką na sercu ale poza pierwszą stronę poza tytułową nie wyszłam nie mogłam sie skupić i nie zachwyciła mnie ta historia...bo o tej książce wiem nie wiele mniej niż ci co ją czytali a dostałam z niej w szkole dwie 5 ale nie mogę zdzierżyć i póki mi szkola nie wróci do łask bo narazie mi obrzydła to sie tego nie chwycę...może na starość

bella · Wysłany: Nie 16:37, 07 Mar 2010 Temat postu:

anulka Trylogia Sienkiewicza nie jest taka zła. Ja przez nią przebrnęłam w piątej klasie podstawówki i teraz nawet czasem wracam. Wink

anulka870 · Wysłany: Nie 16:52, 07 Mar 2010 Temat postu:

mam uczulenie na Sienkiewicza przeczytałam tylko Quo vadis i w pustyni i w puszczy krzy żaków a reszta ponad moje siły

alicee · Wysłany: Nie 17:02, 07 Mar 2010 Temat postu:

No dobra, przyznaję się, anulko, że wspomnianych przez ciebie książek, poza dorobkiem sienkiewiczowskim, nie miałam jeszcze okazji przerabiać. Nie wypowiadam się wobec tego, bo kto wie, jak ja sama przez nie przejdę.
Natomiast jeśli chodzi o Sienkiewicza, to jego ksiązki są ... specyficzne. Na pewno trzeba spróbować go poczytać, więc jeśli masz za sobą te tytuły, które wymieniłaś, to chwała ci za to Smile

. Tego pana niektórzy kochają, inni nienawidzą, ale trzeba wiedzieć o co chodzi Wink

Ja się wychowałam na W pustyni i w puszczy (w sam raz dla czterolatek, nie uważacie? Razz

), potem sięgnęłam po Krzyżaków, Trylogię i Quo vadis na długo przed tym, jak omawialiśmy to w szkole, i dobrze na tym wyszłam - primo, nie męczyłam się z ciężką literaturą w nawale obowiązków gimnazjalnych, secundo - kiedy miałam 11 - 12 lat, podobała mi się dosłownie każda książka, którą wzięłam w obroty, więc przeszłam przez Sienkiewicza bezboleśnie i z wielką przyjemnością Smile

Villka · Wysłany: Nie 18:42, 07 Mar 2010 Temat postu:

anluko -> "Lalka" ssie xP
"Cierpienia młodego Wertera" też ssą, ale "Lalka" o stokroć bardziej!
Jest tak masakrycznie nuuuudna, że nawet czytanej wersji mp3 zgranej na odtwarzacz zdzierżyć nie mogłam.
Nie mogłam też czytać nic na temat holokaustu - wszyscy pamiętniki, "Medaliony" itp. Wolałam iść do teatru na aranżacje np "Zdążyć przed Panem Bogiem" - jakoś łatwiej mi było tą smutną prawdę przyswoić, kiedy jej słuchałam, a od aktora dzieliła mnie scena, tłum na widowni i świadomość, że ludzie na scenie g r a j ą - nie przeżyli tego na własnej skórze. Za każdym razem, kiedy próbowałam przeczytać, którąś z tych książek łzy stawały mi w oczach i zaczynałam hiperwentylować... =/

Sienkiewiczowego "W pustyni i w puszczy" nie przeczytałam. Nudziło mnie i do tego zmuszano mnie do przebrnięcia przez tą powieść w ciągu 3 dni... Nie lubię być zmuszana do lektury. Trylogię przeczytałam ze względu na moją mamusie, która od małego karmiła mnie ochami i achami nad warsztatem pisarskim Sienkiewiecza. I podobało mi się Very Happy

.

Strzyga · Wysłany: Nie 19:13, 07 Mar 2010 Temat postu:

Ja czułam się potworem, bo różnych pamiętników i innych takich o obozach koncentracyjnych i wojnie nie byłam w stanie przeczytać z powodów odwrotnych niż Villka - ja zasypiałam z nudów. Odruchowo oceniałam to jak zwykłą książkę "nieciekawie, miałko napisane, masa dygresji niezwiązanych z tematem, itd...". I, jasna cholera, ja wiedziałam, że to byli żywi ludzie. Ja wiedziałam, że powinien się włos jeżyć na głowie na samą myśl o czymś takim. Pocieszam się, że może zwyczajnie odcinałam się i nie chciałam sobie tego wszystkiego wizualizować, dlatego jakoś tych pamiętników nie czułam.