Lektury

Halkatla

Biorąc pod uwagę offtop z przed/wtrakcie/po temat się przyda.
A więc: Lektury ulubione, lektury beznadziejne, lektury które nie wiadomo dlaczego są lekturami i wszystko co czytamy do szkoły czy nam się to podoba czy nie.

Poli

Lubiłam czytać Miciewicza i Słowackiego bardzo mi się podobali. W ogółe podobał mi się romantyzm Very Happy

Mistrz i Małgorzata ( wiem ze niektorzy nie mieli tego za lektrure ja akurat miałam Wink

) bardzo mi się poobało i juz pare razy to przeczytałam. Nie cierpie Sienkiewicza ale podobało mi się Quo Vadis. Oh zdecydowanie Ludzie Bezdomni bleee i w ogole literatura tego okresu nie przypadła mi do gustu po prostu bllee Very Happy

viacona

Pamiętam z liceum że nas Młodą Polską też męczyli. Mimo że na profilu mat-fiz mieliśmy jeszcze Siłaczkę, Przedwiośnie i Chłopów.

margaret.v

Kamienie na szaniec mój chyba nr 1, ostatnio znowu przeczytałam i znowu ryczałam

Mikka

U mnie jedyną i najlepiej wspominana lekturą są „Kamienie na szaniec”. Pierwsza książka na którą ryczałam jak bóbr. Następne na liście to „W pustyni i w puszczy” i „Krzyżacy”.
A najgorzej wspominam „Cierpienia młodego Wertera”. Litości, jakim trzeba być idiotą, żeby sobie palnąć w łeb i nie trafić? „Lalki” i „Chłopów” też szczerze nie cierpię.

Miriam

Pierwsza lektura, która mnie wzruszyła...hm... to chyba było "o psie, który jeździł koleją". A nie cierpię: Dziadów, Cierpienia młodego Wertera, Lalki, Ludzie bezdomni, Wesela i wielu wielu innych. Za to lubię: Mistrza i Małgorzatę, Kamienie na szaniec, Małego księcia, mitologie...nie mogę sobie przypomnieć co jeszcze.

margaret.v

Halkatla

Kamienie na szaniec... *rozmarzona* Rudy Smile

Po przeczytaniu zrobiłam sobie na plecaku taki wieeelki znak Polski Walczącej Smile

bella

Z lektur też najbardziej podobały mi się Kamienie na szaniec... Smile

Ale najgorzej wspominam Stary człowiek i morze. Litości! Rozumiem, że ta książka pokazuje, że człowiek jest w stanie przezwyciężyć ludzie słabości, ale ile można pisać o morzu! To zdecydowanie najnudniejsza lektura jaką w życiu przeczytałam.

kuszumai

Płakaliście nad kamieniami? Shocked

A co w tym takiego było wzruszającego?

Byłam dzisiaj w kinie na "Dzieciach Ireny Sendlerowej". Łiiiiiiiiiii!!! Tam Goran Visnijc!!!

Poli

Boze Kamienie na Szaniec... przebrnełam przez to ale nic poruszajacego jak dla mnie. Jakoś literatura wojenna mnie nie pociąga

Sebriel

Najgorzej wspominam "Krzyżaków". Jezuu, gdyby obciąc opisy, to spokojnie można by zmieścić ich w jednym tomie. I Danusia- boże, toż to takie drunowate było, jak umarła, to strasznie się cieszyłam. I dlaczego ona właściwie pożegnała się z tym światem? Z powodu tzw. delikatności?
A "Kamienie na szaniec".. nie obraźcie się, ale niespecjalnie lubię książki o tematyce powstaniowej, osobiście uważam, ze nie ma nad czym się zachwycać. Oczywiście, walka o niepodległość, o wolność, ale to nie zmienia faktu, ze tą walkę przegrywaliśmy. Boziu, jak widzę co roku obchody kolejnej rocznicy takiego powstania warszawskiego, to mnie mdli.

margaret.v

Ja ryczałam jak umierał i Rudy i Alek (mój ulubieniec), może mam skrzywienie, bo ja z kolei pochłaniałam swego czasu wszystko o tematyce wojennej, potem wszystko co mi wpadło o królach, królowych... i tak zostało do dzisiaj. dla tych co lubią "Kamienie..." polecam "Kamienne niebo"- genialna książka.
"Stary człowiek..." tez nie mogłam przebrnąć, na szczęście odkryłam inne książki Hemingway'a.
"Krzyżacy" są dla mnie preludium do trylogia- wisienka na torcie. takie historyczne upodobania Smile

Caylith

Lektury.. ło matko... lektury czytałam z musu, ale paradoksalnie jest pare, które uznaję za świetne. Bardzo niewiele - ci co układali kanon lektur chyba specjalnie starali sie by wybrac najmroczniejsze, najtragiczniejsze i najbardziej odrzucające od literatury... albo taka ta literatura "wartosciowa" wg nich niestety jest.
Wracając do tematu:
Trylogie Sienkiewicza ubóstwiam. Przeczytałam całośc z 10 razy, pisałam z niej mature i w dziedzinie klasycznych klasykow jest bardzo wysoko u mnie.
Nie pamiętam czy "Quo Vadis" 15 lat temu było lekturą - ale też bardzo mi się spodobało Smile

"Dżuma" Camusa - boska. Jedyna klimatycznie prawdziwa ksiązka wśród lektur podczas podstawówki i szkoły średniej.
Ania z Zielonego Wzgórza - nie poprzestałam na Ani - cały cykl przeleciałam tam i z powrotem zanim jeszcze zdążyło sie to omawiac na polskim. Niestety polonistka nawet słyszeć nie chciała by zamiast AzZW przerabiac Anię z Avonlea, chociaz większośc panienek z 33 osobowej klasy Anię juz dawno znała.

Najmniej ulubione (łącznie z wierszami): wszystkie dotyczące martyrologi żydów, wojny, chore i niekiedy obrzydliwe Ferdydurke, Rozmowy z katem - tragiczna nuda ale cegła na miare studiów, kretyńsko dziecinne "W pustyni i w puszczy".
Poza tym strasznie żałuję, że chociaz Hobbit był do wyboru jako lektura - polonistka wzięła coś zupełnie innego i nudnego. W przeciwnym wypadku pewnie czytałabym fantasy kilka lat dłużej:)

Wredniak

Mi się Kamienie na Szaniec podobały. Ale z książek z tamtego okresu wolę "Wojna, ludzie i medycyna" oraz "lista Schindlera"