W książce szczerze nienawidzę... (grr!)

Aduu

No ja to wiem i nawet rozumiem ...
...
...
...
Dobra, to już było wierutne kłamstwo. xD Wiem to i staram się to zrozumieć, ale czasami to jest takie dobijające. Oczywiście jest to całe śmieszne katharsis, nawet popłaczę sobie w kąciku, po czym wciskam w siebie lody, ale naprawdę niektórych śmierci nie ogarniam. Wiem, że dobra książka powinna mieć w sobie trochę humoru, szczyptę romantyzmu, wyciskać wiadro łez itp, itd. I każda z nas takie książki kocha. Ale serce mi się kroi na samą myśl, że zawsze z kimś wspaniałym z książek musimy się pożegnać. To takie niesprawiedliwe...

Gloriaa

Najgorsze w moim przypadku jest to, że jeżeli nikt nie umrze to ja się czuję oszukana.
o.O I co teraz?

Aduu

Ale jest tylu innych bohaterów, których można uśmiercić!
A autorki zawsze wybierają tego najfajniejszego xD

sally

Katarzyna

Nie lubię, gdy w tzw. książkach akcji już od pierwszego rozdziału wiadomo, jak się skończy, kto jest kim i dlaczego. Przez długi czas lubiłam książki Robina Cooka, ale po przeczytaniu kilkunastu, przestały być tak wciągające (przeczytałam wszystkie dotychczas wydane w Polsce)

Strzyga

Brawo, Vill!!! Very Happy

Rany, ja to Snape'a w ogóle nie lubię, za to Hermionę i Rona bardzo - zarówno jako odrębne postacie, jak i pairing.
Na temat pedofilskich związków się nie wypowiadam, biorąc pod uwagę, w jakim wieku są wszystkie moje fikcyjne obiekty westchnień, ale NAPRAWDĘ-NAPRAWDĘ podstawy do Snape/Hermiona są mniej więcej takie, jak do Draco/Hermiona.
A Harry i Ron nie są idiotami... Nie można tak o nich mówić... (W Strzydze budzi się właśnie malutka, jedenastoletnia dziewczynka, rozczarowana tym, że nie dostała listu z Hogwartu i nieszczęśliwie zakochana w Ronie Crying or Very sad

I Strzyga nie jest w stanie argumentować. Jest w stanie tylko tupnąć nóżką, powiedzieć "Bo tak, bo pani Rowling powiedziała, że mamy ich lubić!" i strzelić focha z przytupem.)

sally

a ja nigdy nie lubiłam książkowego Rona... wkurzało mnie to, że miał pretensje do Harry'ego o to, że był Harrym Potterem... czyli w sumie o to, że zły czarnoksiężnik zabił mu rodziców... za to filmowy Ron nawet przypadł mi do gustu, jest dużo sympatyczniejszy niż książkowy, ale to w dużej mierze zasługa Ruperta, któremu udało się stworzyć zabawną momentami postać... jakkolwiek lubię Harry'ego, uważam go za idiotę... gdyby nie Hermiona i jej pomoc przy pracach domowych to ci dwaj w życiu nie mieliby tak dobrych wyników, jakie udało im się osiągnąć na SUMach...

a żeby już tak zupełnie nie robić off topu, to nie lubię, kiedy zakończenie to zakończenie typu "i żyli długo i szczęśliwie"... takie, jak np. we wspomnianym 7 tomie Harry'ego Pottera... noż kurde... wykończyli jednego złego czarnoksiężnika, a całe zło tego świata zniknęło razem z nim... idiotyzm...

(nie zrozumcie mnie źle, ja NAPRAWDĘ uwielbiam "Harry'ego Pottera", ale kilka rozwiązań zastosowanych przez panią Rowling mi się bardzo nie podoba... niektóre z nich można jeszcze wytłumaczyć tym, że są logiczne w stosunku do całej historii, ale do zakończenia nijak nie da się zastosować logicznego myślenia)

mroczna88

Ron był fajny, moja ulubiona kanoniczna postać. Niewiele autorek potrafi stworzyć postać z taką masą wad, którą da się lubić. Do tego Ron jest bardzo pokrzywdzony w książce. Za to nie znoszę Harry'ego i raczej z tego nie wyrosnę xD Po prostu mam w sobie coś takiego, że z góry nie lubię głównych bohaterów, jeśli nie są fajni Smile

A Harry to porażka, ale to pewnie odziedziczył w genach po rodzicach Razz

Co do Hermiony/Snape'a (których uwielbiam jako parę, jeśli w całości pominie się tom 7), to owszem, nie ma podstaw w kanonie (nie licząc tego, że zastanawiając się nad najbardziej odpowiednią osobą dla Hermiony, to pada na Snape'a i tak samo w drugą stronę), ale to właśnie są zalety fandomu Smile

Co nie zmienia faktu, że Rona/Hermionę bardzo lubiłam w kanonie i dalej mam do nich sentyment Very Happy

Ale z tego zrobiła się rozprawką o HP xD

Co do "i żyli długo i szczęśliwie" to osobiście bardzo lubię Very Happy

Owszem, można zaznaczyć, że to nie jest koniec, życie płynie dalej i takie tam, ale z drugiej strony po co?

Aduu

Szczęśliwe zakończenia są potrzebne. I są miłe. Ale przyznaję, że Rowling się nie popisała, jeśli chodzi o 7 tom. Końcówka bardziej mnie rozgniewała niż pocieszyła.

sally

tak, jak najbardziej się zgodzę, że szczęśliwe zakończenia są potrzebne, ale nie taki banał, jak "pozbyli się jednego złego i już nie było w stanie zakłócić panującej sielanki"... po pierwsze- totalna bzdura, bo coś takiego jak niczym nie zmącony spokój zwyczajnie nie ma, prędzej, czy później wydarzy się coś, co ten spokój burzy... a po drugie- och, to jest takie pójście na łatwiznę... pani Rowling się nie popisała tutaj i tyle Smile

Aduu

Hmmm... Pani Rowling dostała to, co jej się należało za całą sagę o Harry'm, więc może stwierdziła, że bardziej wysilać się nie musi. Pojawiło się "żyli długo i szczęśliwie", były dzieci, cisza i spokój. Każdy by tak chciał. Widocznie Voldemort był jedynym złym typkiem, który chciał zapanować nad światem, a jego śmierć była przestrogą dla pozostałych. "Harry Potter - Strażnik Magicznego Świata". Coś jak superbohater od Marvel'a. Ma na oku całą zgraję tych złych, pilnuje, by nic więcej się nie wydarzyło. Taki Chuck Norris. Teraz bardziej taki na pół etatu, bo po pokonaniu Lorda żadna zła osóbka nie chce stawać mu na drodze.
Chyba Harry odszedł na wcześniejszą emeryturę.

mroczna88

Wiesz... My od czasu II WŚ też nie mamy Hitlerów i takich tam w swojej okolicy. Nie musi być cały czas źle. Także nie przesadzajmy Very Happy

sally

Aduu

mroczna88

Być może, ale wiecie... Nie było powiedziane, że jest super-hiper-świetnie, tylko, że Harry'ego nie bolała blizna od 19 lat Smile

Czytaj: "nie ma Voldzia i już nie będzie" Very Happy

Co nie oznacza, że tego dnia gdzieś tam na zapadłej wsi nie urodził się Bob Bambury, który w przysżłości zostanie Lordem Bavmordem (zerżnięte z "Willow" Very Happy

) i nie będzie chciał zapanować nad magicznym światem Twisted Evil