Zagadkowe fantasy, czyli wątek kryminalny :D

anulka870

a Mercy Mercy podpada pod kategorie również?

Mikka

hmmm. to już trudniejsze, Mercy bym raczej zaliczyła do przygodówek, chciaż z tego co pamiętam zagadka też jest

Halkatla

Panna Rumiana

Ha, za to ja sobie przypomniałam coś. Patrole Łukjanienki. Co wy na to?

kuszumai

A z czego to?

Panna Rumiana

Nocny patrol, Dzienny patrol, Patrol zmierzchu (chyba) i Ostatni patrol. Autor: Sergiej Łukjanienko. Mi się bardzo podobały.

Dasha

Jestem za

Czytałam daaawno ale miło wspominam Smile

Panna Rumiana

To może do kolekcji tego samego autora: Brudnopis i Czystopis.

Mikka · Wysłany: Śro 13:16, 03 Mar 2010 Temat postu:

A mi z kryminalenego fantasy chyba najbardziej podobał się detektyw Garrett Glena Cooka Wink

Morley był świetny Very Happy

i Truposz

Villka · Wysłany: Śro 13:21, 03 Mar 2010 Temat postu:

Jakiś czas temu moja kuzynka polecała mi kryminał, którego tytuł wypadł jej z roztrzepanego łba xP

Miało to być Urban Fantasy opowiadające o niewidomym detektywie, który w śledztwie posiłkował się nazwami kolorów. Ślepy był od urodzenia, więc z nazwą koloru utożsamiał zachowania, dźwięki itp.

Podobno świetnie napisana książka, wątek fabularny też super. Kuzynka ciągle wspomina o tej pozycji z nostalgią.

Ale nie znam ani tytułu, ani autora Sad

Poratujcie!

Coookies

A magia parzy itepe, itede?
Też miała do rozwiązania tam jakieś zagadki... czy coś tam

monika78

Ja mogę polecić serie Harris Charlaine-Harper Conelly. Są wątki kryminalne, nie jestem tylko pewna czy można te książki zaliczyć do fantasy. Jest to opowieść o kobiecie, która w wieku piętnastu lat została porażona przez piorun i od tej pory potrafi odnajdywać ciała zmarłych i podać przyczynę ich śmierci. Mnie osobiście książka bardzo wciągnęła, przeczytałam trzy tomy i czekam na wydanie reszty.

Strzyga

Tak sobie patrzę, że w tym temacie jest praktycznie tylko urban fantasy (poza Piekarą) i się zastanawiam - jak to działa, że autorzy piszący o światach, których realia są historyczne w stosunku do naszych albo całkiem oderwane od naszej rzeczywistości, tak rzadko piszą kryminały, skupiając się raczej na samej magii i ogólnie mechanice danego świata czy np. jego problemach politycznych (jak u Sapkowskiego czy Tolkiena)? No pewnie, przedstawienie świata to dobry zapychacz (albo i nie, w zależności od skilli autora), a epickich wojen na miecz i magię nigdy dość, ale jednak - czasy się zmieniają, rzeczywistość się zmienia, środki się zmieniają, sama zbrodnia zostaje. I kryminały można pisać.
Przydługi wstęp do tego, żeby napisać o zbiorach opowiadań, które zajmują w moim mrocznym serduszku bardzo szczególne miejsce.

Ci, którzy na okładce "Diabła na wieży" czy "Zabawek diabła" (bo dalibóg nie pamiętam, na której - całkiem możliwe, że na obu) napisali, że Domenic Jordan to Sherlock Holmes w wersji fantasy mylą się w sposób oczywisty (zaufajcie sherlockistce - mylą się). Jedyne, w czym Domenic przypomina Holmesa, to pewien brak emocji, a w każdym razie przedkładanie racjonalnego umysłu nad intuicję i uczucia, szacunek dla inteligentnych przeciwników i opinia dziwaka - ale to cechy dosyć powszechne u detektywów. Poza tym, Domenic jest pięknym dandysem, uprzejmym i dobrze wychowanym, ceniącym luksus i rozrywki arystokracji. Rzeczywiście jest szlachcicem, ale ze zubożałego rodu, w związku z czym ukończył medycynę - ostatecznie jednak, zamiast zarabiać na życie uczciwym leczeniem ludzi, utrzymuje się z rozwiązywania zagadek kryminalnych w których uczestniczą siły nadprzyrodzone. A jest ich w jego świecie sporo.
Kryminał fantastyczny z elementami horroru, osadzony w realiach przypominających siedemnasto-osiemnastowieczną Francję (ile ja się z moją matką nakłóciłam, czy to jest bardziej Francja czy Hiszpania... szczęśliwie Wikipedia i większość recenzentów jest po mojej stronie). Zepsuta arystokracja, duchy, opętania, dziecięce wyliczanki, stare domy, zakurzone księgi, tchnące pustką i zimnem zamki, posągi świętych płaczące krwawymi łzami, niezrozumiałe przepowiednie, szepty demonów i porcelanowe lalki, którym człowiek boi się patrzeć w oczy, a w tym wszystkim pozbawiony emocji, ale niezwykle intrygujący naukowiec-detektyw z okropną przeszłością i Bóg raczy wiedzieć, czy nie gorszą przyszłością. O ile Bóg istnieje.
Czego chcieć więcej?