Edukacja jako taka

Katarzyna

Och, jak ja czytam te Wasze komentarze, to Wam szczerze zazdroszczę. Mimo, że nie lubię angielskiego (niemiecki to inna bajka) chętnie wróciłabym do gimnazjum (w moich Łosicach nie musiałam się niczym martwić) i uciekła od tej całej dorosłości i dojrzałości związanej z samodzielnym mieszkaniem w Warszawie i studiowaniem. Jak ja tęsknię za tamtymi czasami, były takie proste, a teraz...
Naprawdę zazdroszczę... Sad

Wijara

Katarzyna, nie martw się, nas też to za jakiś czas czeka Wink

Villka

Emm...
Ja nie narzekam.
Uwielbiam studia: w porównaniu do lat szkolnych studia są niebem. Owszem, trzeba zachrzaniać, ale przynajmniej w dziedzinie, która interesuje xP
Wykładowcy mówią per "pani", z reguły nie lekceważą, a nawet liczą się ze zdaniem studentów.
Mogę sama załatwiać sprawy na uniwerku: nie potrzebuję we wszystkich ważnych decyzjach prosić (i nosić) pisemnej zgody od rodziców.
Podoba mi się niezależność, mieszkanie z innymi studentami - z daleka od mamy i ojca, którzy są raz, że kochani, a dwa, że w ich oczach zawsze już będę małą dziewczynką, nad którą trzeba się trząść. I których gorszy jeżeli piję z nimi alkohol (jeżeli to robią moi rówieśnicy - wszystko jest w porządku) - owszem, później się tłumaczą, przepraszają mnie za nadopiekuńczość, itp.
Jestem w tej komfortowej sytuacji, że nie muszę zarabiać na swoje utrzymanie - zarabiam tylko na drobne wydatki, udzielając lekcji i realizując projekty wystroju wnętrz (nie mam jeszcze uprawnień, więc nie mogę za taką robotę brać "rynkowej" stawki).
Mnie się podoba.
Za nic nie chciałabym wracać do edukacji na poziomie podstawówki, gimnazjum, bądź liceum.
Na studiach w końcu rozwinęłam skrzydła.

Katarzyna

Ja popełniłam ten błąd i poszłam na UW Sad

Nie dość, że rzadko zwracają się w formie pan/pani (bo kto ma czas na zwroty grzecznościowe, kiedy widzi, że właśnie w trzech miejscach studenci zamiast jakiejś delikatnej reakcji, wysadzają wyciągi pod którymi pracują: "Kaśka, do cholery na ziemię" - to najczęściej słyszę) to jeszcze od czorta nauki (co tydzień cztery wejściówki z czterech odmian chemii [dygresja: najciekawsze, że teorie, które na jednych zajęciach są och i ach, na drugich okazują się kompletną bzdurą]) i cztery sprawozdania na tydzień. Człowiek nawet na imprezę nie ma czasu wyskoczyć, bo zanim kaca wyleczy już musi gonić na laboratorium... I z czego tu się cieszyć?
Naukę fundują mi rodzice, więc nie chcę ich zawieść, ale gdybym miała drugi raz podejmować decyzję, poszłabym do jakiejś szkoły policealnej, a teraz bym miała wykształcenie: technik - ... i bym mogła pójść do pracy i stać się samowystarczalna.
Taki układ jak teraz średnio mnie bawi. A poza tym mam coraz gorszy kontakt z siostrą, która zawsze była moją przyjaciółką... Sad

Juny

Katarzyno - uszy do góry. Może wystarczy zmienić podejście... Gdyby ktoś Cię teraz wsadził w szkolną ławkę, uciekłabyś po kwadransie:)
I studia przecież dają z reguły lepsze wykształcenie niż szkoła policealna! Nie można iść na łatwiznę.

Inna sprawa, że również być może wyląduję na UW i szczerze wierzę w to, co napisałam.

Smile_ · Wysłany: Sob 22:39, 20 Mar 2010 PRZENIESIONY Nie 1:32, 25 Kwi 2010 Temat postu:

Uj, nie radzę, nie radzę. Jak się teraz za siebie nie weźmiesz cały następny rok spędzisz nad książkami. I to bynajmniej nie fantastycznymi...

Przeniesione z "Nasi książkowi ulubieńcy" Smile

Sanguina · Wysłany: Nie 17:42, 21 Mar 2010 PRZENIESIONY Nie 1:34, 25 Kwi 2010 Temat postu:

Zdaję sobie z tego sprawę Smile_ Wink

Dlatego już teraz chodzę na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego i uczę się dodatkowo przedmiotów zawodowych... I szczerze to już zaczynam się bac...

_______________________________________________________________
Tańcz kiedy śpiewa księżyc i nie płacz z powodu kłopotów, które jeszcze nie nadeszły.
Briggs Patricia. Mercedes Thompson. Zew Księżyca.

alicee · Wysłany: Nie 18:28, 21 Mar 2010 PRZENIESIONY Nie 1:35, 25 Kwi 2010 Temat postu:

A propos matury, weźcie mi powiedzcie, czy ja mam jakąś paranoję, czy też może wszystko ze mną w porządku - w połowie 3. klasy gimnazjum (czyli teraz, a tak konkretnie to miesiąc temu ) zaczęłam się uczyć do matury historii sztuki. Tak lajtowo uczyć, czytam sobie, albumy oglądam... bo ja do mat-fiz-infa idę, tam nawet wiedzy o kulturze mieć nie będziemy, dopiero jedną godzinę w trzeciej klasie, a to jest TAK JAKBY mało Confused

Halkatla · Wysłany: Nie 19:33, 21 Mar 2010 PRZENIESIONY Nie 1:36, 25 Kwi 2010 Temat postu:

alicee, gdybyś zaczęła teraz uczyć się do matury np. z geografii, to z pewnością można by zdiagnozować jakieś zaburzenie Razz

, ale w Twoim przypadku - przecież nie robisz tego "z obowiązku", tylko w sumie jako hobby - nie tyle uczysz się, co poszerzasz wiedzę z interesującej Cię dziedziny, prawda? Wink

alicee · Wysłany: Pon 18:30, 22 Mar 2010 PRZENIESIONY Nie 1:36, 25 Kwi 2010 Temat postu:

Hm, poszerzam wiedzę mija się ze stanem rzeczy. Ja się usiłuję czegokolwiek nauczyć, bo nie wiem póki co nic. Ale masz rację - całkiem hobbystycznie się tym postanowiłam zająć. Smile

Dziękuję, że mnie podniosłaś na duchu Smile

kuszumai · Wysłany: Pon 18:50, 22 Mar 2010 PRZENIESIONY Nie 1:37, 25 Kwi 2010 Temat postu:

Osoby, które się dużo uczą mają takie odpały. *próbuje na siebie nie patrzeć*

alicee · Wysłany: Wto 17:19, 23 Mar 2010 PRZENIESIONY Nie 1:38, 25 Kwi 2010 Temat postu:

Ale ja się nie uczę dużo, kuszumai. Tak naprawdę, to jestem strasznie leniwa. Właśnie w tym rzecz, że ja się teraz drapię w głowę, jak ja napiszę test gimnazjalny, skoro przez trzy lata nie robiłam absolutnie nic z geografii ani biologii. Bo ja po prostu uwielbiam się uczyć nie tego, co trzeba... Rolling Eyes

Na szczęście wynik testu nie zaważy na dostaniu się przeze mnie do dowolnego liceum Wink

, ale jednak - wstyd będzie... Embarassed

Strzyga · Wysłany: Wto 22:46, 23 Mar 2010 PRZENIESIONY Nie 1:38, 25 Kwi 2010 Temat postu:

Ekhu, ekhu, offtop, ekhu...

Ja też nic nie robiłam z geografii (kaszlu-kaszl, nadal nic nie robię i jestem notorycznie zagrożona). Co więcej, mało co robiłam z fizyki, a wszyscy szczali ze strachu, że będzie bilans cieplny (WTF?! nie da się przewidzieć, co będzie na tym cholernym teście.) W przeciwieństwie do całej reszty, nie miałam nawet pojęcia, co to ten chrzaniony bilans (znaczy... miałam, tylko nie wiedziałam z czym to się je, ani jakie są do tego wzory, czyli na jedno wychodzi), ale podeszłam do egzaminu całkiem na luzie - również w przeciwieństwie do całej reszty. No i wyciągnęłam z części matematycznej 47 punktów. Przy czym wywaliłam się na matmie, bo było jakieś dziwne zadanie z obliczeniem powierzchni kafelków, które były jakoś tak przycięte w dziwny wzorek. Z chemii, której się epicko bałam, miałam tabelę rozpuszczalności, z fizyki energię kinetyczną i potencjalną (pff... Rolling Eyes

), z biologii cudownie banalne łańcuchy pokarmowe, a z geografii odczytywanie danych z tabelek - no proszę was, każdy może zdać ten egzamin, jak tylko troszkę ruszy mózgiem!!!...
A w ogóle, to miałam do szlufki pięknych, przeraźliwie eleganckich, podchrzanionych mamie spodni przyczepionego na karabińczyku pluszowego łosia w niebieskim sweterku. Z Nici. I to na pewno ten łoś mi podpowiadał, za co mu bardzo wdzięczna jestem. Mówię wam, jak macie pluszowego łosia, to go zabierzcie na egzamin Very Happy

I wypijcie rano gorącą czekoladę, ze śmietaną najlepiej. Mniam mniam. Mózg stymuluje i zapewnia stosowną dawkę endorfin.
A w ogóle, to mogę podać numer telefonu i robić za jednoosobową grupę wsparcia. Pamiętam, jak się sama bałam przed różnymi takimi cholerami, bo wszyscy wkoło świrowali i robili z tego walkę o złote kalesony, a jakoś nie miałam nikogo, kto by mi powiedział - nie chrzań, ja to przeżyłam, ty też dasz radę. Ja byłam zdana na swój własny skill niepanikowania Wink

No i też się umiem i lubię uczyć tylko tego, co mi niepotrzebne. Wchłonęłam w trzy dni ogólny zarys legend arturiańskich, ale jakbym miała w tyle przeczytać lekturę - nieee, no w żyyyciu...

alicee

*alicee jest zaciekawiona* Co to za Curran jest? Znaczy się, złe pytanie zadałam, nic nie chcę, żebyście mi opowiadały - czy mamy książki z nim na chomiku? Very Happy

Strzyga