Edukacja jako taka

Coya

Gratulacje cicha Smile

Zarówno obrony, jak i instruktora Smile

Ja własnie wróciłam ze swojej obrony - było rewelacyjnie! To naprawdę był najprzyjemniejszy egzamin na całych studiach. Najbardziej rozbroił mnie recenzent, który tuż przed podszedł do mnie i konspiracyjnym szeptem zapytał: "To o co mam Pania pytać?" Very Happy

No i okazało się, że jest na uczelni gość, który interesuje sie Peru (ja pisałam pracę o kronice dot. imperium Inków) - nawey był tam 3 razy - więc dyskutowaliśmy sobie o Inkach. Nawet w pewnym momencie wtrącił się w moją odpowiedź na pytanie recenzenta, twierdząc, że wie, że ja wiem i sam zaczął z nim dyskutować Very Happy

A najlepsze było to, że dziekan stwierdził, że jest zmęczony (to była ostatnia obrona), więc wysłał w swoim imieniu p.o. prodziekana. A obecnie obowiązki prodziekana pełni gość, który jest chyba trzy lata starszy ode mnie, a poza tym tańczył swego czasu w tym samym klubie, co ja, a jego córka chodziła na zajęcia taneczne do szkoły, w której uczę, więc widzieliśmy na wewnętrznym turnieju Very Happy

No i jeszcze okazało się, ze ten gość, co się interesuje Peru jest kierownikiem studiów doktoranckich, więc mam duże szanse, żeby się załapać na doktorat Very Happy

No dobra, koniec chwalenia. Ale ja po prostu nie moge uwierzyć, że to już i że 5.0 i w ogóle... Very Happy

Panna z Dogewy

Gratuluję wszystkim ! Smile

Coya, bardzo fortunny przebieg sytuacji Very Happy

Wijara

Coya, to rewelacyjnie! Naprawdę brzmi bardzo przyjemnie Smile

Same sukcesy się ścielą... Ja pochwalę się jutro, gdy wrócę z zakończenia roku (i prawdopodobnych lodów ze znajomymi Very Happy

).

alicee

Cicha, Coya, brawo! Very Happy

Serdeczne gratulacje.

A ja dzisiaj miałam zakończenie roku. I słuchajcie, sukces, aż tak strasznie (jak co poniektórzy ) się nie poryczałam. Tylko trochę.

Generalnie było bardzo przyjemnie, poza momentami po prostu tragicznymi - na przykład kiedy nasza wychowawczyni przepłakała całe swoje przemówienie albo kiedy już się wszyscy żegnaliśmy. Sad

Ale zaczęło się przypałowo. Twisted Evil

Mianowicie staliśmy wszyscy w holu ( a trzeba wam wiedzieć, że zakończenie odbywało się w krakowskiej PWST ), wystrojeni w garnitury, z kwiatami, pełno gości różnych VIPopodobnych. I nagle po schodach prowadzących zapewne do jakiejś garderoby zbiega młody mężczyzna, odziany tylko w oczojebnie niebieskie slipki, i woła donośnie : "Przepraszam, czy ktoś z państwa nie ma może plastra?!" Nikt nie miał. Postał sobie przez chwilę, pogapił się na nas, my na niego, po czym ze zduszonym "Ups, sorry" (to "sorry" takie bardzo amerykańskie mu wyszło ) uciekł z powrotem. Rotfl był dość globalny. Laughing

Potem myśmy robili za błaznów - stoimy na scenie, dyrektor wręcza nam świadectwa, a my sobie głośno gratulujemy i ściskamy ręce za każdym razem, gdy czyjeś nazwisko jest wyczytane (bo tam tez różne medale, odznaczenia, konkursy i lokaty klasowe szły ). Albo zaczynamy nagle się głośno zmawiać, w którym momencie rzucamy czapeczki absolwenckie i w którą stronę. I w końcu rzuciliśmy je dopiero później, już z widowni, za to prosto na scenę - kiedy stali tam nauczyciele, odśpiewujący dla nas jakowąś pieśń wzniosłą. Smile

Kolega z klasy pierwszej wychodząc na scenę potknął się i padł jak długi, a z kieszeni mu komórka wypadła Wink

Z kolei po tym przemówieniu pani Asi, na którym się spłakała tak strasznie, nie wiedzieć czemu wstaliśmy i stanęliśmy sobie koło niej, robiąc totalne bydło i nie przejmując się, że właśnie następne osoby przemawiają. Jeszcze mało tego, jeden kolega oparł się o drzwi do garderoby, który się otwarły z takim hukiem... ^^

Za każdym razem, gdy przy okazji jakichś podziękowań padało nazwisko naszego drogiego pana N., fizyka, głośno klaskaliśmy i wiwatowaliśmy ( a łobuz nie był obecny! Evil or Very Mad

).

Większość schodziła ze sceny tak obładowana nagrodami za wszystko, za co się tylko dało, że ręce nam odpadały - taka szkolna tradycja Confused

Na koniec nagle się okazało, że wszyscy darzymy się miłością tkliwą a gorącą, każdy każdego ściskał i całował. To straszne przeżycie, kiedy obłapia cię pokemon i popiskuje, cały rozmazany, że "jakoś przetrwałyśmy ze sobą te trzy lata!" (Panna która mnie szczególnie nie cierpiała. Confused

) Ale tak ogólnie to faktycznie przykro się było rozstawać Sad

A ja jeszcze jestem, no nie mogę powiedzieć, że wściekła, bo to by było bardzo nie fair, ale bardzo zasmucona jestem, bo nie mogę iść jutro na pożegnalną imprezę klasową - mam pogrzeb Crying or Very sad

I to całkiem w bliskiej rodzinie, więc jestem zdruzgotana podwójnie ( w pierwszej kolejności jednak samą śmiercią, nie niemożnością pójścia na imprezę, żeby nie było Confused

)

Uff, ale się uzewnętrzniam. :/ Ale tak mi strasznie, strasznie smutno, że to już koniec, że się skończyły te (jak na razie ) najlepsze trzy lata. Bo podstawówkę miałam przeokropną Confused

A w liceum znowu będzie tak... bezosobowo. W naszym gimnazjum panowała taka rodzinna atmosfera Crying or Very sad

Ech...

Wijara

Zobaczysz jeszcze, że w liceum też będzie fajnie, alicee Smile

Ja zakończenie dopiero dzisiaj, za... godzinę i 10 minut Wink

Ale strasznie u Ciebie bogato to przebiega! Nauczyciele z pieśniami, czapeczki studenckie, scena... Jak z amerykańskich filmów Very Happy

U mnie niczym się to nie różni od tego, co było w podstawówce...

kuszumai

Heh. ja miałam na dziesiątą.

Stanęliśmy przed szkołą, pokemony płakały, sama starałam się utrzymać na nogach z powodu nawału książek, świadectw, dyplomów itp. Potem zwaliłam to na matulę, która przyszła odebrać list gratulacyjny. Jak zwykle kwiatki poraniły mi całe ręce. Szelki od spódnicy opadały cały czas. Nauczycielki wycałowały mnie i pozostawiły spory zapas kultur bakterii na moich policzkach.

Moja klasa jak zwykle przy śpiewaniu piosenki przez uczennicę (Ale to już było... i nie wróci więcej.) nie robiąc sobie nic z dyrektorki i pani burmistrz odtańczyli taniec na środku, skandowali imiona wyczytanych (oczywiście tylko z naszej klasy i na modłę meczu piłki nożnej) i śpiewali: "Wandalia!!! Wandalia!!!).

Nie płakałam. Cieszę się, że już tych więcej durniów nie zobaczę. Jedyne, czego mi żal to tego, że w tamtym roku za wyniki w nauce dostawali statuetki dwójkja - trójka uczniów, a w tym roku tylko jeden. I się nie załapałam. Confused

Czytał ktoś dzisiaj Super Express? Jest tam o pewnym księdzu... ^^

Wijara

Też już po... Coż, pani wychowawczyni ryczała jak bóbr, gdy wręczaliśmy jej ogromnego pluszowego misia w koszulce z nadrukowanymi zdjęciami naszej klasy, wszyscy się tulili, całowali i obiecywali, że jeszcze się zobaczą... Ani mi nie jest smutno, ani mnie radość z powodu wakacji nie rozpiera. Dziwnie.

Smile_

Ja miałam podobnie kiedy kończyłam szkołę. Z jednej strony cieszyła się, że są już wakacje, że nie trzeba się uczyć i że nie muszę odrabiać pracy domowej. Z drugiej strony przez trzy lata zdążyłam się przywiązać tych wszystkich ludzi, nawet pokemonów, które zawzięcie tępiłam. Za cholerę nie mogłam sobie wyobrazić jak ja bez mej klasy drogiej przeżyję. Ostatecznie utknęłam gdzieś pomiędzy. Ani nie cieszyłam się z wakacji, ani się tak bardzo nie smutałam z powodu końca roku szkolnego.

alicee

Panna z Dogewy

Wijara

cicha 21

Coya gratulacje, obrona jest zajebiasta. To co dziewczyny wszystkie mamy wakacje trzeba troszkę poszaleć i się odstresować Smile

Wijara

Jakoś nie czuję tych wakacji... I nie mam pomysłu, jak tu poszaleć i się odstresować Very Happy

Panna z Dogewy

Ja wakacje mam od 20stego maja ale też w ogóle nie czuję wakacji. Niby spoko, mam luz, wolny czas i takie tam. Ale to co chciałam zrobić już zrobiłam Very Happy

I teraz mam jeszcze wolne do października... Wypady wakacyjne mam zaplanowane dopiero na sierpień. Jeszcze ta pogoda dobija. Gdyby świeciło słoneczko chociaż bym wyszła się poopalać albo pojechała na jakiś basen czy nad wodę, to nie, ciągle pada a jak nie to szaro ! Najbliższą moją rozrywką będzie chyba chodzenie na rehabilitacje Razz

cicha 21

Ja mam zaplanowane wakacje co do dnia 1-13 lipca Hiszpania potem 15 - 26 lipca obóz piłkarski a od 28 lipca do 12 sierpnia Niemcy a potem od 14 treningi i nowa liga zero nudy i obijania Smile