Fobie, strachy i obawy, czyli kiedy chowasz się pod łóżkiem

Strzyga

Może skończmy ten megaprzyjemny temat... Flaki mi się przewróciły na lewą stronę.

Wijara

Mi też...

Ale podzielę się z Wami jeszcze moją radosną historią związaną z robakami w pożywieniu Wink

Z kuzynką byłyśmy kiedyś na obozie harcerskim. Miałyśmy wartę nocną- czyli 2 godziny łażenia dookoła obozu i podtrzymywania ogniska. Jak to bywa w takich wypadkach, zgłodniałyśmy, a kuchnia zawsze była otwarta- w razie gdyby właśnie wartownicy chcieli się pożywić. Akurat wyczerpały nam się baterie w latarce, więc kanapki robiłyśmy po ciemku- wymacałyśmy słoik dżemu i chleb, na oślep nasmarowałyśmy i zadowolone poszłyśmy na obchód. Ale coś nam nie pasowało w smaku... Razz

Coś dziwnie chrzęszczało w zębach... Popukałyśmy w latarkę, zaświeciła. A tam... utopione w dżemie mnóstwo, mnóstwo os! (Słoiki były wystawiane na stoły, a harcerze często zapominali je zakręcić, i takie słoje były odstawiane w kuchni osobno...). Od razu wywaliłyśmy je w krzaki, ale niedobrze mi było jeszcze przez dobre pół godziny.

Strzyga

Nie obraź się Wijarko, ale osa (nawet zjedzona osa Wink

) nigdy nie będzie tak obrzydliwa, jak białe, wijące się robale Confused

Luiza

Błeee... Niedobrze mi. W dodatku jestem wegetarianką co się udźca kurczaka brzydzi, a tu mi z robalami wyskakujecie... I osami. Ze skrzydełkami? Cóż, chociaż niezapomniane wspomnienia macie Very Happy

.

Jeeej, jakiś czas temu w prysznicu był pająk, który nie pozwalał mi się wykąpać xd. Strasznie się ich boję, więc darłam się na cały dom, aż musiała przyjść siostra, bo bym całą noc krzyczała. A rodzice poszli już spać i chyba nie byli zbyt zadowoleni ze sceny, jaką urządziłam. Ale przecież tam był PAJĄK! Nie rozumiem, jak niektórzy mogą nawet na ręce te paskudztwa brać. Mama te mniejsze gołymi rękami zabija Shocked

.

Strzyga

Dobiję cię - ja zawsze pajączki biorę do ręki i wyrzucam za okno, na żywopłot Very Happy

Chociaż, nie powiem, ostatnio się przestraszyłam - jechałam z tatą samochodem i poczułam, że coś mnie łaskocze po twarzy. Myślałam, że to włosy, więc odgarnęłam je dłonią... i dziwne smyranie przeniosło się na dłoń Shocked

Zwykłego pajączka bym się pewnie nie przestraszyła, ale ten był spory i jakoś dziwnie kolorowy - tak, że wyglądał jak miniaturowa tarantula Confused

Szczęśliwie zostało mi dość logiki, żeby nie wrzasnąć (zbyt głośno) w panice, tylko otworzyć okno, wywalić pająka i dopiero wtedy zacząć mdleć Razz

Luiza

O nie, o nie, o nie. Nigdy więcej nie dotykaj pająków! Kapciem je, straszydła ohydne! Very Happy

Nigdy nie dotknęłabym pająka z własnej woli.
Błee, na twarzy? Jakbym wiedziała, że to stworzenie siedzi mi na ryju, to bym sama siebie walnęła Wink

.
Ja w samochodzie już krzyczałam, jak pająka zobaczyłam ^^. Nawet jak był to malutki pajączek zwisający z siedzenia przede mną. Odpięłam wtedy pas i zaczęłam maksymalnie się od niego odsuwać i z przerażeniem krzyczeć coś w stylu 'zabierzcie go ode mnie!' Laughing

.

Wijara

Jej, ja bym już się wydarła, poryczała, zaczęła trząść w panice, wymachiwać kończynami... Shocked

Strzyga

No, ale byliśmy na skrzyżowaniu i resztka zdrowego rozsądku podpowiedziała mi, że mój wrzask mógłby spowodować wypadek Very Happy

Villka

Opowieść o powidłach z os mnie autentycznie przeraziła... Shocked

ble!

Co do psujących się świństw w lodówce: w zeszłe wakacje opuszczając wynajmowane mieszkanie wraz z współlokatorką wszystko ładnie posprzątałyśmy, lodówkę odłączyłyśmy, gaz wyłączyłyśmy itp Razz

Jedna z naszych współlokatorek się wyprowadzała na stałe, a na jej miejsce miała się wprowadzić funfela współlokatorki-kosmetolożki (najbardziej odjechana z obecnych lokatorek Razz

)... i właśnie ta, która się wyprowadzała na zawsze zostawiła w lodówce jajka (o czym ja i pozostali mieszkańcy nie wiedzieliśmy... to był prezent taki, bo jej rodzice prowadzą gospodarstwo), a do mieszkania, pierwsza po wakacjach zjechała ta nowa...
Oj... miała okropne powitanie.
Po otworzeniu lodówki poleciała wymiotować...
Wewnątrz okropnie śmierdziało i roiło się od tłustych, białych larw...

Ona to wyczyściła, odświeżyła, a kiedy ja przyjechałam (nie znałam jej wtedy kompletnie, tylko z opowieści mojej room-mate, była dla mnie obcą dziewczyną) dostałam taaaaaaaki ochrzan.
Tyle, że ja nie wiedziałam nic o tych jajkach... Confused

Brrryyyy....

Madaren

Ja tam pająków się nie boje. U mnie w domu mówi się, że "gdzie pająki są tam szczęśliwy dom a gdzie są pajęczyny tam piękne dziewczyny". Za to nie zapomnę jak kiedyś w ogrodzie u mojej cioci usiadł mi na rękę szerszeń. Strząsnęłam go szybko i wiałam aż się kurzyło. Albo jak z kumpelą poszłyśmy zbierać jeżyny i zaatakowały ją osy. Dobrze, że dziewczyna nie była uczulona.
Ja boję się, że się zadławię i uduszę. Parę lat temu zdarzyło mi się, że w gardle stanął mi kawałek kanapki. Od tamtej pory mam problemy z przełykaniem. Na szczęście tylko jak sobie przypomnę bo gdy myśli mam zajęte czymś innym to jest ok.

Strzyga

Ja niestety jestem właśnie uczulona na wszelkie owadzie jady - jak byłam mała i czerwona mrówka ugryzła mnie w kostkę, to miałam spuchniętą całą łydkę, aż do kolana, a stopy nie mogłam zmieścić do trampka. A jak w zeszłe wakacje dziabnęła mnie osa, to blizna znikała mi pół roku, tak samo ślady po ukąszeniach komarów trzymają mi się przynajmniej miesiąc - a dodatkowo jestem jedną z tych osób, do których zlatuję się wszystkie komary, całą resztę ludzkości zostawiając w spokoju Confused

Luiza

Ja zwykle nie czuję, gdy mnie coś kąsa. Dopiero jak na siebie spojrzę to zauważam, że coś mnie żre. A ślady mam krótko, dwa dni i nic nie widać Smile

.
Uch, na wakacjach w Karkonoszach trafiłam na bardzo wąski szlak, który był z obu stron porośnięty takimi małymi choineczkami... Kosodrzewina może to była? Nie znam się na tym. I tak szłam tym szlakiem, aż zobaczyłam mnóstwo pszczół Shocked

. Mam traumę. Żadna mnie nie ukąsiła, ale przypomniałam sobie, że jestem uczulona na ich ukąszenie i zaczęłam szaleńczo biec o mało co nie wywalając się parę razy. Rodzina została w tyle, a ja zaczekałam na nich dopiero wtedy, gdy zauważyłam, że w okolicy jest mało pszczół. I w ogóle biegnąc nie patrzyłam na nie, tylko pod nogi, bo bałam się gapić się przed siebie, kiedy tam było mnóstwo tych owadów. I dziwne, bo jestem straszną niemotą i się wszędzie przewracam i o wszystko potykam (o dywan, własne nogi, chodnik i równy asfalt...), a tak biegnąc po śliskich skałach nic mi się nie stało. I strach zmotywował mnie do biegania Very Happy

.

Miriam

To może ja coś powiem o moich bezsensownych i nieuzasadnionych obawach, bo raczej to nie są fobię Rolling Eyes

Masakrycznie nienawidzę występować publicznie (referowanie czegoś, prezentacja). Przezywam to już 2 dni przed. Nie lubię kiedy cała uwaga jest skupiona na mnie a ja się produkuję Rolling Eyes

To samo z załatwianiem czegoś albo głupim dzwonieniem w szukaniu stancji. Wiem, wiem to dziwne Rolling Eyes

Wijara

Wcale nie... Ja też bardzo, bardzo nie lubię takich sytuacji. Nie znoszę dzwonić w jakiejś sprawie (nawet po pizzę- to znaczy, nie boję się, ale wolę, żeby zrobił to ktoś inny, po prostu jest to dla mnie nieprzyjemne...), nie lubię być w centrum zainteresowania (nawet jeżeli to "centrum" sprowadza się do tego, że słucha mnie 5,6 osób... zawsze w większym towarzystwie gdzieś się zapadam w sobie i chowam). Rolling Eyes