Lustru się odbija, to kliszy też, czyli pokaż swą facjatę.

Katarzyna

Olsza, wyszlaś mlodziutko... Ale całkiem fajnie, zaś Tradonix zupełnie jak młodociany szpaner... Wink

To ja się chował pod tym linkiem. I co o mnie myślicie?

Olsza

Łiii, nie wyglądam na dwudziestkę! *dziki taniec radości* Czuję się skomplementowana przez Katarzynę (rzecz cenna i niespotykana). ^^

Nie powiem, bo nie widziałam. Nie wiem jak z fejsem, mogę tam zerknąć niezarejestrowana? Konto koleżanki było mi dostępne "long, long time ago, when the sun was the god...".

Katarzyna

Chcesz to Ci machnę na pw moje namiary, to zajrzysz.

Edit poza tym, jak wrzucisz w googlu moje imię i nazwisko to na czwartym miejscu w grafikach się pojawia, tylko nie wiem jak tu przerzucić.

Olsza

I see you!... *klimat z "Avatara"*

Trochę małe zdjątko, ale powiem tyle: widać po Tobie całą zadziorność i charakterek. ^^ No i to spojrzenie spod byka... Najlepsze, że zabrzmi to jak tani podryw (a, na wszystkich świętych Olimpu, nie takie są moje zamiary!), ale wydaje mi się, że już Cię gdzieś widziałam... *myślu myślu*

Katarzyna

Dzięki, byłam wtedy zła na brata a on mimo to pstryknął mi zdjęcie... A skąd możesz mnie znać?

Tradonix

Katarzyna

Przydałoby się... Bo ta fotka psuje pozór, jaki stworzyłeś tu na forum: "grzecznego" chłopczyka Smile

Wiem, że po alkoholu to inny świat i nikt normalnie nie wygląda, szczególnie po dużej ilości... Ja bym się bała ujawnić zdjęcia "po pijaku". Mam jedno, robione jeszcze aparatem analogowym (tak się chyba to nazywa), skonfiskowałam je razem z kliszą.

Ja jak już pojadę do domu to wrzucę coś świeższego, bo to zdjęcie ma 3 lata.

Olsza

reneia13

Okay, skoro tak już się wszyscy ujawniamy, to ja jestem [link widoczny dla zalogowanych] Smile

Znaczy, ta brunetka, bo blondynka to moja kuzynka.

Olsza, słabo cię słychać na tym nagraniu Confused

Ale kostium wybrałaś sobie niezły. Nie dziwię się, że "pannicom" był nie w smak Wink

Olsza

Katarzyna

Na festiwal trzeba było jechać... A co se żałować, szczególnie jakby starosta chciał finansować wycieczkę... Zaprezentowałaś się ciekawie (nie znałam tego, ale teraz będę patrzeć na piosenkę przez pryzmat Twojego występu). I muszę stwierdzić, że jesteś bardziej dojrzała niż wskazuje na to zdjęcie n-postów wcześniej.

Reneia, kolejna przy której czuje się staro... Aż chce się zaśpiewać "co ją robię tu..."...

No dobra, to mój kompleks, czuję się znacznie starsza niż jestem. I nie umiem nic na to poradzić. Primo, rodzice "zabrali" mi rok dzieciństwa posyłając w wieku 5.5 do szkoły, secundo, miałam słaby kontakt z rówieśnikami, a dużo lepszy że znacznie starszymi. A na dodatek od kilku lat jestem samodzielna (zero żebrania u rodziców i innych, co zarobię to mam). I jeszcze buduję swój dom, a mam "dopiero" niespełna 23 lata...

Olsza

Tylko że w mojej okolicy ludzie wUadzy bardzo chętnie podpisaliby się pod sukcesami mieszkańców, przy czym pomóc czy wesprzeć nie ma komu. Confused

Dojrzalsza mówisz? Co to znaczy w tym wypadku i czy to dobrze / źle (właściwe podkreślić)?

Nie powinnaś czuć się staro. Jeśli teraz tak masz, to jak masz zamiar czuć się za 60 lat? Czy może chcesz (w myśl rockowej bohemy) żyć krótko, a treściwie? A nie miewasz wrażenia ponadczasowości? To z kolei mój "problem", nie utożsamiam się z wiekiem. Co to znaczy mieć dwadzieścia lat? Jest jakaś lista cech osoby w tym wieku? Nie czuję się ani staro, ani młodo, nie czuję się na żaden wiek. Nie wydaje mi się, żebym mentalnie była jakąś zgorzkniałą czterdziestką, zachowanie ludzi ewidentnie dorosłych jednak różni się od mojego pod względem przeżytych doświadczeń (logiczne) i lekceważącego podejścia w stylu patrzecie-jak-dojrzały-człowiek-mądrze-mówi-bo-co-ty-gówniarzu-możesz-o-życiu-wiedzieć (nielogiczne). Z kolei moi rówieśnicy i młodzież niewiele młodsza wykazują się często tak dennymi, prymitywnymi reakcjami, że aż nie jestem pewna, czy to faktycznie ten sam przedział wiekowy (a co dopiero gatunek). Dlatego pamiętam, ile lat żyję biologicznie, ale moja świadomość... Czas się jej nie ima. Może to i dobrze.

Katarzyna

Dojrzałość jest cechą pozytywną. Powiem wprost (nie obraź się, choć może zabrzmi niezbyt przyjemnie). Z pierwszego zdjęcia patrzyła na mnie dziewczynka, która w razie co, chowa się za maminą spódnicą, boi się żyć i do końca nie wie, czego tak naprawdę chce. Taka troszkę niedojrzała istota. Natomiast filmik zaprezentował mi kobietę, która wie, co chce od życia i nie boi się po to sięgnąć, mimo, że (być może) często słyszy, że to, co robi jest dziecinne, czy głupie. Na filmiku (mimo nieco odmiennej treści piosenki) odebrałam Ciebie jako bardzo silną osobę. Może to tylko moje odczucie. Jeślim uraziła, wybacz, nie było to moim celem.

Ciężko mi znaleźć wspólny język z rówieśnikami. Nie potrafię balować kilka nocy pod rząd, pić aż do zgonu i jeszcze się tym przechwalać, z resztą szkoda mi zdrowia i czasu. Niestety taka jest większość, która mnie otacza, zarówno w pracy jak i na studiach. Głównie dlatego czuję się od nich starsza.

Olsza

A to ciekawe, co piszesz. Zaskakująco wiele wniosków wyciągnęłaś z jednego tylko zdjęcia. Bez fałszywej skromności, jestem silna i dojrzała. Nie będę zgrywać ghyr wie kogo, tysiące ludzi ma "ciekawsze" życie, niż ja. Jednak to, co przeżyłam, nie przeszło przeze mnie bez śladu, miałam wystarczająco niełatwo. Podlaski zaścianek wobec moich chorób i niechodzenia na religię, siostra schizofreniczka, rodzina serdeczniejsza niż wrogowie... Wiesz, są sprawy, z których nie wychodzisz z ocaloną dziecięcą niewinnością. Nie mam zamiaru się wywyższać, jednak to nie mój szpan, że jestem trochę inna. Za stara dla młodych, za młoda dla starych, przynajmniej mentalnie. Jak mówi poeta: "Anormalność przewlekła staje się normalnością", więc może to świat szaleje, a ja bronię swej normalności? W każdym razie wiem, że wyglądam smarkato, cóż, lepiej tak niż zniszczyć sobie twarz kosmetykami w czasach nastoletnich, by potem w wieku lat 19 wyglądać na co najmniej 25. Jak widać pozory faktycznie mylą.

Katarzyna

Czy dużo, nie wiem. Moja przyjaciółka "zarzuca mi", że jestem dobrą obserwatorką (cóż, staram się). Jednakże nie chciałam, aby moje słowa w jakimkolwiek stopniu Cię uraziły. Napisałam poprostu jak to odebrałam.

Każdy ma prawo do indywidualności. Każdego życie w mniejszym czy większym stopniu kopnęło (a jak jeszcze nie, to kiedyś to zrobi)... I wszystko to ma wpływ na nas. Masz prawo być kim jesteś i nie mi to oceniać (wiem, że mogło to zabrzmieć dziwnie, nie oceniam Cię, zapisałam tylko spostrzeżenia).

Ją lubię chodzić na imprezy ze znajomymi (jak się napiją to można się dużo dowiedzieć, a wiedza to władza) ale nie non stop. Szkoda mi czasu na to. Mam ważniejsze sprawy na głowie.

Większość moich znajomych jest niedojrzała, to wiem, ale gdzie uplasować tych "pomiędzy"