Lennistyczny Zwierzęcy Magnetyzm

Strzyga

Nie, no skąd! Po prostu się zdziwiłam, że komuś się chce czytać od początku, bo to nie jest jakiś hitowy temat. I tyle Wink

Allayna · Wysłany: Nie 17:46, 14 Mar 2010 Temat postu:

Mi się nie chciało od początku czytać i tylko pierwszą i przedostatnią stronę przejrzałam;)

Uważam, że coś w tym magnetyzmie, czy może umiejętności Lena jest. Co prawda konika mógł wychować od małego, ale powiedzcie szczerze czy człowiek mógłby tak oswoić konika z pionowymi źrenicami, ostrymi ząbkami i przechodzącego przez ściany (sytuacja w stajni, kiedy dostał się do Stokrotki). Tak mi się wydaje, że to niezbyt zwyczajny konik jest i właściciel odpowiedni musi być, by go oswoić. A Tyśka oswojona co prawda, ale znów czy ktokolwiek by się odważył sprawdzać, czy aby na pewno* oswojone? Choć w tym wypadku czytanie w myślach mogło pomóc (wiedział, że ona w rzeczywistości łagodna). O zwierzęcym magnetyzmie erotycznym się nie wypowiadam, ma go bezsprzecznie, choć i tutaj pisze autorka głównie o kobietach ludzkich, o wampirach płci żeńskiej i ich zachowaniu w stosunku do niego niewiele wiadomo, w czasie sądu raczej tylko szcunek okazywały i uwielbienie dla króla, a nie dla faceta jako takiego. Wiec znów ciekawostka, bo być może to tylko na inne gatunki tak silnie działa? W każdym razie "MA TO COŚ" Wink

*"Na pewno" pisze się oddzielnie.
Allayna, czy mogłabyś postarać się nie przekręcać liter w wyrazach? Wink

Loleczka · Wysłany: Wto 14:08, 16 Mar 2010 Temat postu:

Wampirzyce były przyzwyczajone do takiego widoku. Po prostu im spowszedniał Wink

A dla koleżanek Wolhy to jakaś atrakcja była Very Happy

Coś w tym jest. To fakt. W końcu w jakimś stopniu każdego umiał okręcić sobie wokół palca Wink

Auraya

Stokrotka ogólnie rzecz biorąc była niezłym indywiduum. Trzeba jej przyznać, że to niezłe ziółko... za przykład mogę podać, np. sytuację kiedy to (jak wspomniano w bodaj I części) Wolha nieźle się zdziwiła kiedy (teoretycznie) posuwającą się w niezłym tempie Stokrotkę mijali zdziwieni żebracy;)

cicha 21

Szczerze kobyła Wolhy z 3 części też była dobra. Jak Wolha wsiadła na nią razem z Orsaną, a Smółka runęła Smile

Co do talentu Lena myślę że to jego wampiryzm działa na zwierzątka. Czują, że jest od nich silniejszy i ulegają Razz

( a może to jego urok osobisty tak wpłyną na Tyśkę Razz

)

Katarzyna

Może to nie był problem kobyłek tylko jeźdźca-Wolhy?

cicha 21

Trzeba przyznać, że Wolha niezbyt dobrze radzi sobie ze swoimi kobyłkami.

Katarzyna

i nieswoimi ogierami także Smile

kuszumai

A któż ujarzmi dogewskiego lnianego ogiera....?

Anaili

Tylko jego właściciel. A nie... to się tam chyba nazywa przyjaciel.
Nie, że Wolha ma problemy z końmi. One po prostu robią sobie* z niej jaja. Bo jak szalona to można. Wink

*SOBIE, nie se. Nawet nie wiecie jak mnie wkurza jak tak wszyscy mówią i piszą.

Katarzyna

dobry pomysł z wykreowaniem bohaterki: radzi sobie ze wszystkim, tylko biedne koniki dają jej do wiwatu:)

cicha 21

Dobiera sobie kobyłki z podobnym charakterkiem co ona.
To cytat z pierwszej części:
"- Ma charakterek, po właścicielce - niezłośliwie zażartował koniuszy"

Auraya

Tak, trzeba przyznać, że charakterki mają podobne... Wink

Katarzyna

Hej, temat jest świetny, ale (nie chcę wtrącać się) mieliśmy o Lenie tu pisać... Smile

MesiaszCiszy

faktycznie

Ekhem, ekhem. Mówię to teraz w dobrej wierze: Skarbie skoro już zwróciłaś uwagę, że faktycznie mówimy tu o Lenie to może byś powiedziała kilka słów od siebie do tematu. Bo stwierdzenie "faktycznie" nie wnosi nic nowego do dyskusji.