Wojna domowa - Złe rodzeństwo i tatusiowie [offtop]

kuszumai

Czyli zielony rządzi w niewielkich ilościach! Razz

Achillea

Tak, ale chciałabym żeby zdecydowanie skolonizował obszar tęczówki Smile

kuszumai

Jako kontrast do rudych?

Achillea

Mhm, od dziecka marzyłam o rudych włosach i zielonych oczach. A urodziłam się brązowowłosa i brązowooka ;] I patrz, metamorfoza idzie mi jak po maśle. Jestem ruda, oczy zmieniają kolor... magic!

kuszumai

A mi włosy się robią lennistyczne i oczy zielono-fioletowo-niebiesko. Fart czy niefart?

Strzyga

Brakło mi lepszego tematu - najwyżej się przeniesie.

Moja młodsza siostra to wyrodek Confused

Niech mi ktoś wytłumaczy, jakim cudem takie coś się u nas ulęgło? Jak można nie lubić czytać, wychowując się w domu, w którym książki są podstawowym dobrem? Jak można płakać, że się dostało książkę na urodziny? (No dobrze, ja kiedyś byłam smutna z tego powodu - ale to było raptem dwa razy, no i młodsza byłam, później zaczęłam to doceniać. Pomijam, że jakbym dostała tak piękne, wybajerzone wydanie Pana Kleksa, jak moja siostra, to bym się zapłakała, ale ze szczęścia.) Jak można w wieku dziewięciu lat, kiedy lektury szkolne mają po siedemnaście stron, już pluć na te lektury i płakać, że się ich nienawidzi, wychowując się w domu, w którym książka może być dobra lub nie, ale nie rozróżnia się ich na obowiązkowe lub nie? Jak można woleć telewizję i komputer, jak można narzekać, że "książka jest za długa"? Wreszcie, jak można w wieku dziewięciu lat nadal ani razu jeszcze nie zakochać się w bohaterze literackim, co tam - nawet nie mieć żadnego ulubionego bohatera literackiego?! I to w domu, gdzie mama przy herbatce opowiada, jak to w młodości kochała się na zmianę w panu Kmicicu i Gotfrydzie de Bouillon, a takie teksty jak "Aramis to ciacho" albo pytania "Wolałabyś króla Artura czy Lancelota?" są na porządku dziennym. Bogowie...

No dobra, ulżyło mi. Autentycznie dostaję wścieklizny, jak tylko na bachora patrzę. Ona nic nie czyta, zamiast "kurz" pisze "kóż", nie umie się nawet sama bawić bo nie starcza jej na to wyobraźni - co z tego wyrośnie?!

kuszumai

Strzyga

Tak po prawdzie, to ja też nie mogę uwierzyć, że można taką kwotę wydać Wink

Dlatego się zaopatruję w antykwariatach, gdzie za taką kwotę kupuję co najmniej osiem książek. Ostatecznie w Matrasie, bo obniżka -25% się nadal dzielnie trzyma i ceny oscylują w granicach ostatecznie dopuszczalnych.

Caeles

Cóż, mój brat do zeszłego roku nie tykał żadnych książek i był dla mnie wiecznym utrapieniem. Ale sam z siebie się zmienił. Nawet muszę teraz pilnować co mu pożyczam, bo tyle ode mnie bierze książek ostatnio.

Siostra.. cóż.. Jesteśmy całkowicie różne, ale że nie mieszkamy już razem jakoś mi to nie przeszkadza ;p Jest głupia i nie czyta nic, poza rzadkimi trendy poradnikami psychologicznymi typu "Jak byś asertywnym", "Bądź przebojowa".... O, i lubi Coelho, co ją dodatkowo skreśla w moich oczach ... ;p

Strzyga

Ech jo... Jak widać, nie tylko mnie dotyka problem głupiego rodzeństwa Rolling Eyes

Caeles

Ale jak widać na moim przykładzie- przynajmniej po części, jest nadzieja na poprawę sytuacji ;p
Mój brat dopiero po 21 roku życia zaczął czytać XD

Achillea

Osobiście, wolałam kiedy siostra nie wnikała w zawartość mojej biblioteczki. Teraz czyta, a ja przy każdej wizycie w domu ze strachem sprawdzam czy coś się na tej półce jeszcze uchowało... "Mistrza i Małgorzatę" mi podprowadziła ostatnio. Mam nadzieję, że wrócą w stanie umożliwiającym dalsze używanie... :/

Caeles

Mój brat oddaje książki w ich pierwotnym stanie. raz wróciła do mnie naruszona poważnie książka, ooo wtedy to była awantura.
Ale odkupił i od tamtej pory jest grzeczny ;p

Achillea

Szczęściara, moja sis się tak nie tresuje :/
U mnie książka jest jak relikwia. U mojej siostry, jak gazeta... zrobisz z niej podkładkę, złożysz, żeby miejsca nie zajmowała... rybę zawiniesz i podobne czynności. A jeśli jakąś pożyczy swoim znajomym, to równie dobrze mogę kupić sobie nowy egzemplarz ;]
Studiując w innym mieście nie mogę mieć oka na całą kolekcję, ale ważniejsze tytuły zabrałam ze sobą. Gdyby tym wybrańcom coś się stało, ktoś by umarł.

Caeles

hehe No to ja mam z sobą prawie wszystkie moje książki. Z wyjątkiem kolekcji naukowych i historycznych tomiszczy ;p Ale one są bezpieczne w domu, w moim byłym pokoiku, który przerobiłam na sypialenko-bibliotekę ;p
Jak w domu jestem mam gdzie spać wygodnie :3 A w ciągu dnia to miły pokoik, by z kubkiem kawy zwinąć się na wykuszu okiennym i jakąś książkę poczytać :3