Andrzej Sapkowski - Wiedźmin

Kometa

łohohohoho! Serial! xD napisze to jeszcze raz: łohohohoho!

Uśmiałam się jak norka. Jako, że od dość w sumie niedawna jestem fanką wiedźmina - zarówno książek jak i gry, zdecydowałam się wreszcie sięgnąć i po serial, choć wszyscy mnie wkoło błagali żebym tego nie robiła. Zupełnie nie rozumiem dlaczego.

Zacznijmy od tego, że spodziewałam się gniota i tegoż gniota (a jakże!) dostałam, ale nie sądziłam, że to będzie takie zaje... fajne doświadczenie xD Wyłam, piałam i płakałam ze śmiechu, zasmarkałam się doszczętnie, postawiłam przy tym na nogi cały dom (oglądałam to późną nocą) i wprawiłam mojego psa w osłupienie.

Sama nie wiem od czego zacząć. Jestem dopiero po trzech odcinkach i już czuję, że tego 'mindfucka' nie zapomnę do końca dni swoich. To tak jakbyście się na niezłym haju zderzyli ze ścianą. Ja tu już nie mówię o tragicznej grze aktorskiej, gdzie zamiast faktycznie grać, bohaterowie tego przedstawienia recytowali swoje kwestie jak na szkolnym evencie w podstawówce.
Nie mówię o 'efektach specjalnych' których poziom był tak zaawansowany, że ludzkie oko nie nadążało ich rejestrować. Moje na przykład nie zarejestrowało żadnych. Może Wy macie lepsze.
Tak czy inaczej nie stąd się brała moja nadmierna wesołość. To było raczej tym co mnie dołowało. Ale nie na tyle, żeby odmówić sobie tej chwili zapomnienia.

Ja się chciałam spytać co ćpał reżyser razem ze scenarzystą? Musi być niezłe. Totalny odlot. Sama nie wiem co było najlepsze. Chyba ta akcja z Renfri (przypominam, że obejrzałam dopiero TRZY odcinki, mam nadzieje, że co lepsze rzeczy to jeszcze przede mną Wink

), jak go dziewczę, zbója jednego lunęło w pysk, tak myślałam ze z krzesła z lecę. Bo już pomijam cały ten cudowny pomysł, żeby oddać dziecko pod 'opiekę' bandy prymitywów. Choć dziecko na temat swojego dzieciństwa miało raczej odmienne zdanie. I ten patent na podryw... "Chcesz?" Nie ma co, Renfri to moja faworytka. Ale i tak oplułam monitor jak wyskoczyły te groźne krasnoludy, ta banda nad bandami, te degeneraty przebrzydłe! Popłakałam się. Przyznaję się bez bicia.

Szczerze to brak mi słów. To jest... jest... to po prostu jest nie do uwierzenia, że ktoś zrobił coś takiego i ma jeszcze odwagę wychodzić na ulicę bez torby na głowie.

A potem się "dobiłam", bo jest coś pozytywnego, co wynikło z tego telewizyjnego gniota. Mam na myśli streszczenia-recenzje serialowych odcinków autorstwa Radka MWZ. Do przeczytania tu --> [link widoczny dla zalogowanych]

No po tym to już się, za przeproszeniem poszczałam. A wydawało mi się, że taka będę po tym seansie niezadowolona xD

Miriam

Villka

Kometo, ja już ochłonęłam xP i zdążyłam się przez lata zdystansować do serialu.
Tak jak wspominałam: jeżeli kiedykolwiek będą chcieli reaktywować pomysł ekranizowania "Wiedźmina" niech zrobią to z klasą (a od lat, lat! jedynym dobrze nakręconym polskim serialem - wg mojej opinii - byli "Tancerze": muzyka, aktorzy, scenografia, reżyseria, scenariusz i robota odwalana przez operatora kamery, to wszystko reprezentowało poziom ech.., niech będzie, że Europejski. Na pewno możemy mówić o jakimś poziomie). =/
Dzisiaj oglądałam Janosika - przecie to też była niezbyt kasowa produkcja (i kręcona w tamtych czasach Rolling Eyes

), a kurcze, ostatnie scena powala na kolana! Kawał świetnej roboty: połączono historię, grę aktorską i magię legendy z możliwościami artystycznymi jakie daje telewizja. Wyszło nostalgicznie i ze smakiem. I bardzo, cholernie bardzo artystycznie przez te uowiecki robiące za drugi plan! Razz

Tylko rzućcie okiem - zaczyna się od 3:51.

Recenzje Radka bardzo bawiły Wink

i powtarzało się je w szkole na bieżąco Razz

Czego Radek nie ujął, a do czego ja bym się doczepiła: krajobrazy. Czemu, do cholery, nie skupiono się wydobyciu piękna przyrody! Mamy tego w Polsce tyyyyyle. Morze jest, pasma górskie z różnych okresów fałdowań, doliny, kuszumaiLand vel Podlasie Wink

, rzeki, pagórki, depresja, pustynia nawet (która ździebko zachwaszczyła się Wink

), a o różnorodności flory i fauny z Parków Narodowych nawet nie wspomnę.
A w serialu jedno jakieś listowia pokazywali - zawsze wyglądały tak samo.
Dla porównania proponuję oglądnąć "Opowieści z Narnii", kręcono w naszych rodzimych Górach Stołowych.
Też miałyście w kinie wrażenie, że Narnia jest bajecznie magiczna krainą? Wink

A wiedziałyście, że wystarczy na południe Polski się udać by do niej trafić Laughing

- kozacko: nie potrzebujemy Szafy, żeby wylądować u Asslana xP, gdyby Zuzanna o tym wiedziała nie spędziłaby tyle czasu w samotności Razz

hie hie hie
Tutaj pierwsze ujęcie na najbardziej znane zejście ze Strzlińca i bodajże jedno ujęcie z Błędnych Skałek
A tutaj pogoń przez Park Narodowy i paprotki, które "podobno" są chronione Razz

Miriam - To był Avalon, chociaż z nazwy go nie wymieniono Wink

, ale ta cześć o weselu to już Ci się zmiksowała z opowiadaniem "Ostatnie życzenie" Razz

Edit:
Może jeszcze zapytam jakie postacie z siedmioksiegu polubiłyście i z jakich powodów Razz

?

iwosia

Wiedźmin........bardzo lubię, nawet odniosłam wrażenie że dobrze jest najpierw poczytać "inne" rzeczy aby się naprawdę podobał, serial..... ja nawet do kina na to poszłam ......nieszczęsna....brrrrr okropność

monika78

Mam sentyment do Wiedźmina, gdyż jest pierwszą serią fantasy jaką przeczytałam. Od niej wszystko się zaczęło, gdyby okazała się kiepska, pewnie więcej nie sięgnęła bym po książki o takiej tematyce.

sally

matko... ja nie wiem, jakim cudem, ja NIE widziałam tego tematu wcześniej Smile

aż się MUSZĘ wypowiedzieć Smile

osobiście, uwielbiam "Wiedźmina"... jest na 1 miejscu ex aequo z Potterem i Chrestomancim jeżeli chodzi o moje ulubione sagi fantasy... nie przepadam ani za filmem, ani za serialem (chociaż uważam, że Żebrowski idealnie się sprawdził w roli Geralta Smile

)... i uważam, że niestety, ale kolejna już większa powieść Sapkowskiego, jaką jest Trylogia Husycka (Narrenturum, Boży Bojownicy i Lux Perpetua) nie umywa się do "Wiedźmina"... przy sadze wkurza mnie nowa numeracja- kiedyś to było tak: 5 tomów sagi (licząc od Krwi Elfów do Pani Jeziora) plus dwa tomy opowiadań luźno związanych z sagą (Ostatnie Życzenie i Miecz Przeznaczenia)... a teraz, jest 7 tomów sagi- licząc od Ostatniego Życzenia do Pani Jeziora... no bez sensu...

i tak na marginesie: czy ktoś poza mną uważa, że "Wiedźmin" to tak naprawdę bardzo kobieca literatura? Very Happy

Villka

Kobieca literatura? A czemu?
Tzn. w jakich kryteriach / co masz na myśli? Razz

Strzyga

E nieee... Kobieca literatura to "Siewca wiatru", "Wiedźmin" się dzielnie trzyma jako unisex Very Happy

Też mnie wkurza nowa numeracja.
Ale Trylogię Husycką uwielbiam w dokładnie takim samym stopniu jak sagę. Bo zdarzą się momenty znacznie lepsze, zdarzą się też gorsze i ostatecznie wychodzi ten sam poziom zauroczenia.

sally

Villka

Zapominałam jakoś o tym wątku... anyway...
"Wiedźmin" jak zauważyła Strzyga to unisex!
A to, że Sapkowski dbał o szczegóły? Well, a kto powiedział, że mężczyźni o nie nie dbają...? Przecież dbałość o szczegóły to nie jest cecha sprzężona z płcią...
Tolkien dbał o szczegóły aż za bardzo - czy to oznacza, że "Władca Pierścieni" jest literaturą kobiecą?
Jak na moje gusta Andrzej Sapkowski jest dobrym obserwatorem i pisze tak, żeby każdemu czytelnikowi dogodzić: stereotypowi mężczyźni dostają świetne sceny walki (uwielbiam, jak opisuje pojedynki - nie czuje się nimi znużona, wręcz przeciwni: adrenalina mi skacze tak, jakbym tam była!), a stereotypowe kobiety dostają opisy sukni Yennefer.
Poza tym to zależy od indywidualnej wrażliwości. Przecież nie można wszystkich wrzucić do jednego worka...
Że co? Że kobiecie przystoi być wrażliwą na szczegóły, a mężczyźnie to już nie? Mężczyzna niuansów i poezji nie zrozumie? Ech... Sapkowskiego w moim środowisku czytali głównie chłopcy. Ba! To dziewczyną było ciężko zmusić się do aż siedmiotomowej historii o ironicznym siepaczu. Confused

Co kto lubi...
Jak dla mnie "Wiedźmin" to unisex.

Dzisiaj...
Wchodzę do empiku i z przerażeniem odkrywam, że nie poczułam tej znajomej ekscytacji... nie czułam się jakbym wchodziła do jaskini pełnej skarbów. O dziwo nie miałam ochoty nic stamtąd wynieść... Shocked

to mnie przeraziło... jakbym nie byłą sobą! Nawet nie miałam ochoty niczego dotykać!
I wtedy zobaczyłam nowe okładki sagi wiedźmińskiej... to takie szkaradzieństwa, że po prostu uciekłam z empiku! FUJ!

Jaskier to zupełna pomyłka, bo ni chu-chu nie pasuje do opisu Jaskra vel Djistra! Miał wyglądać na 30-letniego poetę bawidamka! A wygląda jak bohater filmów porno w ekstazie !
Czemu Triss ma związane włosy!
Biały Wilk wygląda zasadniczo spoko (chociaż jego postura przywodzi mi na myśl modela na wybiegu - Polish Top Model - The Witcher!).
Zoltan... em.... on powinien mieć w tle powóz, beczułkę piwa, ognisko i wesołą kompanię!
Reszta postaci z okładek to nowi bohaterowie drugiej części gry "Wiedźmin"... w pierwszej chwili przestraszyłam się, że ten pan wyglądający na uczonego ma pozorować Regisa... brrrryyyy, aż mnie ciary przeszły.
Elf z okładki "Krwi Elfów" ma taki łuk... Cool

... za ten łuk wiele bym zrobiła... Fajny design, gdyby tylko jeszcze na tych okładkach było jakieś TŁO!
Mięśniaka w pierwszej chwili wzięłam za Bonharta... Tak mi się jakoś wydawało, że postaci z okładek powinny mieć jakiś związek z treścią książki, którą promują... Widać nie muszą...

Mnie te okładki zniesmaczyły, mojego przyjaciela bardzo rozbawiły... co kto lubi...

Zelka

Ja właśnie również przeraziłam się tymi okładkami... Wręcz mnie zmroziło... I to w tym złym znaczeniu
Poza tym... Czy już obalono teorię o szczęśliwym zakończeniu? Very Happy

Mój brat, jak przeczytałam sagę (sam i osobiście mi ją wręczył) i się zapytał, czy się skończyło dobrze czy źle, oczywiście odpowiedziałam, że dobrze...
A ten zauważył ważny szczegół..
Wszyscy giną, świat przestaje istnieć. Przeżywają trzy osoby. A wszyscy twierdzą, że to się dobrze kończy Wink

A saga... Saga... Klasyka! Wręcz mrożące! (teraz dobre znaczenie Wink

)
I... Stare okładki są o niebo lepsze... Nawet lepsze nż te z "serii kolekconerskiej"
Ale to tylko i wyłącznie moje zdanie...

Villka

Lubię okładki najstarsze, chociaż nie końca zgodne z treścią (obrazek z Krwi Elfów jest najgorszy!), szczególnie okładkę "Pani Jeziora".
Mam na półce właśnie to wydanie (poza "Panią Jeziora", którą pewien szmugler pożyczył i nigdy nie oddał... zostawiając pod zastaw płytki z całą pierwszą serią FullMetal Alchemista sa sa sa Razz

... ale strata i tak nieodżałowana).

Bardzo lubię minimalistyczne graficzki zdobiące wydanie kolekcjonerskie (o którym marzę...). Jest w nich tajemnica i coś takiego, że klimatem pasuje idealnie. Very Happy

[img]http://img02.allegroimg.pl/photos/oryginal/13/27/69/18/1327691894[/img]

Do tej pory najmniej lubiłam okładki nowsze, które IMO idealnie oddawały treść (największy plus: hełm Cahira jest taki, jaki miał być zgodnie z opisami autora!).
Irytowała mnie banalność tych okładek - wielka gębą Ciri na "Mieczu Przeznaczenia", czy ta nieszczególnie ciekawa Milva z "Chrztu Ognia"...
Są takie dosłowne, obdarte z tajemnicy...
Szczerze mówiąc na okładce "Chrztu Ognia" widziałabym miejscówkę Regisa w której pędził bimber z mangradory - nie wiem czemu żaden z ilustratorów nie wpadł na ten pomysł. Nie trzeba byłoby strzelać nikomu portretów, wystarczyłaby subtelna sugestia, ze coś się dzieje w środku.
Najlepsza z tych okładek - "Czas pogardy".

Te najnowsze to profanacja!

Coya

Brr... dobrze, że nie widziałam tych okładek na żywo...
Mnie się najbardziej podobały te takie ciemne, gdzie był tylko tytuł. Zazwyczaj jestem minimalistką, jeśli chodzi o okladki.

Zelka

Mój brat ma właśnie te okładki, które pokazałaś Wink

te oryginalne, pierwsze. I właśnie te mi się najbardziej podobają Wink

Bo skoro autor tak wymyślił (lub zatwierdził) to tak ma być. Very Happy

Villka