Sherrilyn Kenyon - Mroczny Łowca

Villka

Trailera nie oblookam, bo nie mogę Sad

(komputer pluje YouTube i zachowuje niczym krewny Wolszej Stokrotki bądź Smołki - kaprysi i złośliwie się resetuje)
Natomiast komiks mnie zaintrygował Very Happy

To ten Talon (z warkoczykiem w stylu Anakina Skywalkera) ma być upersonifikowany na polskiej wersji okładki? Shocked

?

Dziś zaczynam czytanie Wink

yukiyuki

Trailer wymiata. Jak na zapowiedź książki - jest super. Fajnie zrobiony i widać, że kasy nie żałowali. U nas raczej takich zapowiedzi się nie robi Razz

Coś mi się zdaje, że w serii się zakocham... Już mi bohaterowie podobają się tak, że mam ochotę się oblizywać...

Mikka

yukiyuki

Jak looknęłam na trailer to sobie jeszcze pooglądałam różne filmiki na YouTube związanych z serią. Ogólnie fajnie porobione, widać, że ma duużo fanów - zaangażowanych fanów. I fajna, klimatyczna muzyka.

Villka

Mikka, zrobiłaś mi niesamowitego smaka :3

Zaraz zmykam czytać :3

Mikka

Łiii! Właśnie się zorientowałam, że tłumaczeniem Nocnych rozkoszy zajmuje się Małgorzata Strzelec, czyli ta sama kobieta co tłumaczyła moje ukochane "Bohaterowie umierają" i "Ostrze Tyshalle'a"! OMF, właśnie moja niecierpliwość wzrosła by dorwać tę książkę, pal licho okładkę, najwyżej okleję, ale jeśli ta pani się postara jak przy BU i OT, to już czuję że będę nieziemsko uszczęśliwiona Very Happy

yukiyuki

Dobry tłumacz dla dobrej serii to podstawa. Kiepskie tłumaczenie może zepsuć wszystko. A okładkę faktycznie można okleić, szczególnie, że Ty wszystko możesz jeszcze wyobrażać sobie wedle wersji angielskojęzycznej Smile

Mikka

Powiem szczerze: nie wiem Very Happy

Odkąd zaczęłam czytać po angielsku, nie mogę czytać po polsku. Za każdym razem łapię się na zastanawianiu się na tym, że tekst polski wydaje mi się ubogi. Jakoś tak, bo ja wiem, angielski monetami jest zabawniejszy i całkowicie nieprzetłumaczalny. Martwi mnie, że w NR najpewniej połowa rzeczy które sprawiały, że wyłam ze śmiechu czytając Night Pleasures może przepaść - po prostu nie raz sam styl Kenyon doprowadza do wściekłego chichotu.

mroczna88

[quote=Mikka]Odkąd zaczęłam czytać po angielsku, nie mogę czytać po polsku. Za każdym razem łapię się na zastanawianiu się na tym, że tekst polski wydaje mi się ubogi.[/quote]

Mam dokładnie to samo. Ciężej mi się pisze od kiedy zaczęłam czytać teksty angielskie. Nasz język jest piękny, opisowy. I ta opisowość jest jednocześnie największą zaletą i największą wadą. Anglicy mają konkretne słowa na wszystko, a my kręcimy się wokół tego. Przykładowo: "złośliwy uśmieszek" u nas, po angielsku jest "smirk". Uwielbiam to słowo i bardzo żałuję, że nie mamy odpowiednika.

Co do tłumaczenia Night Pleasure - słowo "chuckle" i sensu nie da się odnieść. Bo facet NIE MOŻE chichotać. To wbrew naturze.

yukiyuki

Oooo. Nie może chichotać?? Ja tam się chyba nie zgodzę... Nigdy nie widziałaś filmów z szalonymi naukowcami itp. i niektórzy wydawali dźwięki, których nie nazwiesz niczym innych jak obłąkanym/złośliwym chichotem Very Happy

mroczna88

A wyobrażasz sobie zdanie:
"Pełen samozadowolenia Rolar/Len/Wal, chichotał na boku"? Wolha i Orsana mogą chichotać, mężczyźni (tacy normalni, nie wariaci) nie.

yukiyuki

W tłumaczeniu może faktycznie brzmi średnio (szczególnie kiedy mówimy o facecie typu macho...), ale jednak może ja jestem bardziej tolerancyjna - mi to nie przeszkadza. Ja chichotu nie kojarzę tylko z kobietami i chyba to kwestia po prostu podejścia.

Villka

Czy polski tekst jest ubogi?

Bo ja wiem? Confused

Mi się wydaje, że z szerszej perspektywy jest bardzo bogaty i dający wiele możliwości. Jeno przekłady z języków o korzeniach inszych niż słowiańskie brzmią dziwnie. To przyznać trzeba: angielski tekst nie raz, nie dwa wydawał się płynny i lekki, a delikatne aluzje i żarciki łapie się w lot. Po przełożeniu treści na polszczyznę zdania się robią zawiłe, ciężkie, przydługie i toporne. Nie każdemu tłumaczowi udaje się zachować "lekkość" nie tracąc przy tym na wieloznaczności itp.
Magia języka.
Łatwiej nam te wszelkie konwenanse zakonserwować przekładając z np: ruskiego. Bo języki są podobne, łatwiej wyłapać w nich aluzje i oddać wieloznaczność pewnych słów.
To, że niektóre nasze wyrażenia są bardziej opisowe, to wiadomo... cóż. Z drugiej strony jest multum słów i zwrotów, których nie da się przełożyć wiernie w drugą stronę (z polskiego na angielski).
Uroki.

Wiele książek - jakby nie było - przyjemniej mi się czytało po angielsku. Np: Nora Roberst to masakra po polsku! Czasami, czytając jakieś dziwaczne zdanie starałam sobie w głowie przełozyć jak ono mogło brzmieć w angielskim oryginale. I cóż - tam brzmiało całkiem normalnie i logicznie. To polska tłumaczka nawalała na pełnej linii. Razz

Masakryczny "nieżywy" zrobiony z undeada, którego nie mogę przeboleć Razz

Ech...
"Czarne Kamienie" czytałam w obydwu wersjach i tam tłumacz się spisał, nic nie zgrzytało, wszystko poszło gładko Very Happy

Może - przyznam - niektóre sceny erotyczne wydały mi się w wersji polskiej dużo mniej bezpośrednie, ale dzieje się chyba tak dlatego, że przypisuje innym słową inną moc. Muszę się nauczyć rozróżniać, które określenia męskiego przyrodzenia po angielsku są bardziej "niegrzeczne" Razz

np: wydawało mi się, że "cock" ma wydźwięk bardziej... ostry, tym czasem jest odpowiednikiem naszej "męskości" (tzn nie dosłownie, ale w skali dosadności).
"Prick" jest tłumaczone na nasze "fiut" i jest to pieszczotliwym określeniem jednego z bohaterów - moim zdaniem zbyt "słabe" Razz

lepsze byłoby "kutas" Razz

Ale wszystkie Pratchetty - w moim odczuciu - chociaż są przełożone fantastycznie, wiernie i na temat jest to katorga dla czytelinka! Niestety brytyjski styl Terry'ego po naszemu brzmi rozwlekle, przydługo i nużąco Confused

Natomiast w wersji oryginalnej akcja jest wartka i naładowana czarnohumorową angielska flegmą! Very Happy

Co do DH - przy pierwszym opowiadaniu mam kilka uwag dla Fi (nie chcę być złośliwa, ale wypowiadam się jako potencjalny czytelnik, który może jakieś zgrzyty zauważyć, których Ty, tłumacząc tekst i znając oryginał mogłaś przeoczyć - raczej chcę pomóc, niż dokuczyć, mam nadzieję, że tak tego nie odbierzesz Sad

)

Mikka

Bardziej chodziło mi o to, że wydaje mi się, że książki Kenyon stracą lekko na tłumaczeniu - ot, bo sam jej styl często doprowadzał mnie do wściekłego chichotu. Kobieta naprawdę świetnie pisze. Choć jak już pisałam, pokładam dużą wiarę w tłumaczkę - mam nadzieję że się nie zawiodę, szczególnie, że kobieta zrobiła świetną robotę z Bohaterowie umierają.
Dobrze dobrana tłumaczka to połowa sukcesu - i zaczynam sądzić, że pokocham MAGa. [Wiecie, co bym przeżyła, gdyby to MIRA zabrała się za tłumaczenie Kenyon? lepiej nie pytajcie]

Mikka

Dziś premiera Rozkoszy Nocy - jupi! Ja swój egzemplarz mam już od dwóch dni, już przeczytałam, teraz czyta moja mama Smile

Książka świetna! A z tłumaczeniem się postarali - żadnego cięcia czy cezurowania. Tłumaczka genialna - totalnie chichotałam jak głupia, genialnie oddała poczucie humoru, które zabiło mnie u Kenyon. Ogólnie, książka wymiata. Przy tym jak Amanda spotyka pierwszy raz Acherona, dosłownie dostałam dreszczy - niby wiedziałam o co mu chodzi itp, ale i tak ciary mnie przeszły.
Kocham tę książkę! Very Happy

[tylko okładkę muszę okleić Wink

]

Przykładowy fragment [Talon też rządzi Wink

]

"- Zwierzo-Łowcy? - zdziwiła się Amanda. - To coś jak wilkołak?
Talon odchrząknął.
- Nie całkiem.
- My chronimy noc - powiedział Łowca. - Stąd nazwa Mroczni Łowcy. A oni...
Spojrzał pytająco na Talona, który pojął tłumaczenie.
- A Zwierzo-Łowcy to... - Zerknął na przyjaciela, jakby też szukał właściwego słowa.
Kyrian wzruszył ramionami.
- Czarownicy?
- Może być - zgodził się Talon.
Cóż, Amandzie niewiele to pomogło, bo nie miała pojęcia, o czym mówią.
- Czarownicy? Jak Merlin?
- O w mordę - mruknął Talon. Spojrzał na Łowcę. - Jesteś pewien, że Tyranozaur się zgodził?
Łowca odpiął telefon od paska, przeszukał zapisane wiadomości i podał komórkę Talonowi.
- Sam posłuchaj.
Talon odsłuchał wiadomość, oddał telefon i spojrzał Amandzie w oczy.
- No dobrze, wyjaśnijmy to w ten sposób. Istnieją cztery podstawowe rodzaje Daimonów, czyli wampirów: krwiopijcy, duszożercy, energio- albo snożercy i pogromcy.
Amanda pokiwała głową. To rozumiała.
- Wy jesteście pogromcami.
Kyrian parsknął śmiechem.
- Co? Czyś ty się urodziła z pilotem od telewizora w ręce?
- Nie - poprawił ją Talon, udając, że nie słyszał sarkazmy w głosie Łowcy. - Pogromcy to najpaskudniejszy rodzaj wampirów, bo oni niczego nie chcą od swoich ofiar. Po prostu niszczą dla samej przyjemności niszczenia. Już nie wspominając o tym, że są najsilniejsi ze wszystkich wampirów.
Dreszcz przeszedł jej po plecach.
- Desiderius jest jednym z nich?
Łowca pokręcił głową, a Talon tłumaczył dalej:
- Aby chronić świat w obecnej formie, stworzono trzy rasy łowców, żeby pilnowali porządku i niszczyli Daimony. To się nazywa Piramida Ochrony. Mroczni Łowcy ścigają tych, którzy żywią sie ludzką krwią i duszami. Łowcy Snów ścigają tych, którzy wysysają z ludzi energię albo odbierają im sny, a Zwierzo-Łowcy tropią pogromców.
Amanda zmarszczyła brwi.
- Nie rozumiem dlaczego nie ma jednej grupy, która robiłaby to wszystko.
- Bo to niemożliwe. Gdyby jedna osoba albo grupa była wystarczająco silna, żeby przemierzać cztery sfery egzystencji, mogłaby zniewolić świat. Bogowie byliby naprawdę wściekli.
- Jakie cztery sfery?
- Czas, przestrzeń, ziemię i sny - wyjaśnił Talon.
Amanda odetchnęła głęboko.
- No dobrze, teraz zrobiło się strasznie. Niektórzy z was mogą podróżować w czasie?
- I w przestrzeni, i w snach.
- Ach - Amanda pokiwała głową. - Więc Rod Serling był Zwierzo-Łowcą?
Nie wyglądali na szczególnie ubawionych.
- No dobrze, kiepski żart - przyznała. - Po prostu próbuję to wszystko rozgryźć.
Talon się roześmiał.
- Nie próbuj. Staram się to wszystko zrozumieć od ponad tysiąca pięciuset lat i nadal sie uczę.
Kyrian się skrzywił.
- Ty to mówisz? Za każdym razem, kiedy myślę, że już to rozgryzłem, pojawia sie ktoś taki jak Desiderius i zmienia zasady gry.
- Racja - Talon sie zaśmiał. Poruszył ramionami. - A skoro mowa o strasznych rzeczach, muszę zmykać. My tu sobie gadamy, a moi przewodnicy powoli zmykają.
Kyrian udał, że przeszedł go dreszcz.
- Nie cierpię, kiedy rozmawiasz przy mnie ze zmarłymi.
Talon rzucił mu dziwne, pozbawione wesołości spojrzenie.
- To ty jesteś tym dupkiem, który przysłał mi T-shirt z napisem "Widzę umarłych"?
Kyrian się roześmiał.
- To musiał być Wulf. Myślałem, że sobie żartował.
- Nie żartował. Dostałem tę koszulkę trzy dni temu. Dorwę go za to."