Wilkołaki, Wilczy-zmiennokształtni

anulka870

a do tego jeszcze takiego co konie po ugorach ścigał....? no to sie mieści w temacie bo to już fantastyka!

kuszumai

A ten Scarletowy wilkołak to jest szczególnie brzydki...
Więc mamy potwierdzenie:
Drogie adminki - to nie jest OFFTOP!!!!!

anulka870

właśnie zagłębiam się w powieść Wilk K.B.Miszczuk i z racji tego , że ona wydała ją przed Meyer mozna by posądzić panią SM o plagiat...przynajmniej tak to trąci od początku...

kuszumai

Przytoczysz nam kilka fragmentów?

Mikka

Czytałam i nie chodzi o fragmenty ale o koncepcję książki. Margo przeprowadza się do małego miasteczka i poznaje Maxa, bardzo tajemniczego chłopaka. Brzmi znajomo prawda? Very Happy

Tyle że Wilka od Zmierzchu odróżnia to że jest w nim dużo więcej humoru (do "ulubionych scen" wrzuciłam kiedyś tą która mnie najbardziej ubawiła), rozwiązanie całkiem inne i bohaterowie w ogóle nie trącą emostwem.

anulka870

ogólnie fajnie sie czyta a fragmenty wrzucę jak skończę czytać

anulka870

no ten fragment jest fajny a Margo sama sie domyśla nie trzeba jej takiego Jackoba jak Belli

– Szczerze mówiąc, to trochę dziwne, ale zauważyłaś, jak w tym mieście jest mało psów? Żaden metalowiec nie ma psa. Tylko nieliczni sportowcy, no i ty. Gdzieś czytałam, że niektóre sekty składają ofiary ze zwierząt albo je zjadają.
– No teraz to już chyba przesadziłaś. Max zjadający pudla z rusztu? – zaśmiałam się, ale nagle zamilkłam.
Czemu Sweter tak dziwnie wtedy zareagował? Czemu???

kuszumai

Myślałam - dlaczego sweter tak dziwnie pachnie? Pieczonym pudlem z rusztu...

anulka870

Sweter to pies

kuszumai

To jeszcze lepiej... Razz

Halkatla

Właśnie zaczęłam to czytac... Rzeczywiście, podobne do zmierzchu jak cholera, ale na szczęście Margo ni w ząb nie jest podobna do Rolling Eyes

umci! Gdyby tylko nie słuchała good charlote Confused

anulka870

ale teraZ to mi sie podobne do serii o Amy 7 wydaje, no tej od super mocy zmodyfikowanej genetycznie nastolatce.....i jej klonach.....tak mi sie z tymi eksperymentami medycznymi skojarzyło

Halkatla

Scena gumowa Twisted Evil

Patrzyłam na jej plecy, z całego serca żałując, że nie mogę wzrokiem wypalić jej w nich dziury. Miałam ochotę albo zacząć głośno wrzeszczeć, albo się rozpłakać. Chociaż, szczerze mówiąc, byłam bliższa tego drugiego.
– Uspokój się. Jeśli wybuchniesz, to ja pierwszy oberwę. A chciałbym dożyć momentu, kiedy dostanę się na jakieś studia – usłyszałam obok siebie cichy i spokojny głos.
Zerknęłam na Maksa, który patrzył na mnie uważnie tymi swoimi zabójczo zielonymi oczami. Gdyby tak patrzył na mnie cały czas...
Jego uwaga pewnie miała mnie rozbawić. No cóż, rzeczywiście trochę podniosła mnie na duchu.
– Zamiast się złościć, czemu po prostu się na niej nie zemścisz? – spytał.
– Nie wiem jak – odpowiedziałam niechętnie.
– Znajdź jakiś jej słaby punkt i uderz w niego.
– Poza brakiem mózgu nie widzę żadnych słabych punktów. Oczywiście można by ją zepchnąć ze schodów. W tych szpilkach w życiu by nie złapała równowagi...
Mruknął coś pod nosem i spojrzał na mnie znudzonym wzrokiem. Widocznie nie o to mu chodziło.
– Pomyśl, co jest dla niej najważniejsze.
Zastanawiałam się przez chwilę, nawet nie rejestrując wejścia do sali profesora Hawka. Ona przecież musi coś takiego mieć. Tylko co?
– Sława, tak? – spytałam. – Jakby tak jej połamać nogi, to nie mogłaby być cheerleaderką!
– Nie o to mi chodzi. Spójrz na nią. Co teraz robi? Spojrzałam na jej wredną, pustą głowę.
– Czesze się – odpowiedziałam.
– No właśnie. Rozumiesz już, co mam na myśli?
Albo jestem jakaś ciemna, albo on mówi zagadkami, bo naprawdę nie potrafiłam zrozumieć.
– Nie – odpowiedziałam szczerze.
– Jezu – mruknął pod nosem. – Gumę do żucia bardzo trudno usunąć z włosów, prawda? A jak się ją jeszcze wklei blisko skóry, to jedynym wyjściem jest je obciąć.
– Rzeczywiście – odpowiedziałam i uśmiechnęłam się, patrząc na te jej idealnie proste, sięgające pasa włosy.
Sama też miałam kiedyś taki problem, jak w podstawówce mój złośliwy kolega wkleił mi gumę. Tylko że on to zrobił na końcówkach, więc po prostu wsadziłam włosy do zamrażarki, poczekałam, siedząc obok lodówki, godzinkę, a następnie stłukłam gumę młotkiem.
Tylko skąd Max wie o czymś takim?
– Świetny pomysł. Dzięki – powiedziałam.
Ale on tylko wzruszył, swoim zwyczajem, ramionami i powrócił do pisania w zeszycie.
Mniejsza z nim. Zaczęłam grzebać w plecaku w poszukiwaniu paczki gumy do żucia. Powinnam ją gdzieś tu mieć. Ale to rzeczywiście jest świetna zemsta. Wszystkie cheerleaderki mają długie włosy. To taka ich umowa. Więc jeżeli ta zołza będzie miała krótkie, to może ją wywalą z zespołu!
Kiedy wreszcie znalazłam paczkę mojej miętowej zemsty, aż zaczęłam nucić pod nosem. Zerknęłam na Maksa. Słysząc mój głos, uśmiechnął się pod nosem, ale na mnie nie spojrzał.
Szkoda...
Tak, wiem. Sama nie wiem, czego chcę.
Gdy zabrzmiał dzwonek na przerwę, szybko się zerwałam, żeby tylko mi nie uciekła. Max czujnie śledził każdy mój ruch, czułam jego spojrzenie na swoich plecach, kiedy szłam pomiędzy rzędami, zmierzając w stronę swojej ofiary.
Jeszcze siedziała. To było naprawdę przyjemne uczucie. Przechodząc, rąbnęłam ją w potylicę i przykleiłam gumę do żucia. A następnie, przyznaję się, prysnęłam. Jak już byłam na korytarzu, to dobiegły mnie jej histeryczne krzyki. Nie mogłam się powstrzymać. Zatrzymałam się, żeby trochę tego posłuchać.
Ach, zemsta jest słodka!
– Z miejsca zbrodni się ucieka – mruknął Max, przechodząc obok i mrugnął do mnie.

kuszumai

Nawet nawet...

Halkatla

Potem jest coraz słabiej Confused

Słabo się toto czyta... Zdażają się od czasu do czasu zabawne momenty, ale ta narratorka jest cholernie irytująca, mało bystra, a w dodatku używa blogaskowego języka Rolling Eyes

gdyby nie Max/metal/przystojny/gra-na-elektryku/śpiewa-zachrypniętym-głosem/przemienia-się-w-wilka to dałabym sobie spokój i skończyła czytanie w połowie