W.Redna

Katarzyna

Biedna Dogewa...

Ale nie ma co się martwić, z każdym wyzwaniem na pewno coraz bardziej hartuje (chyba tak się to pisze, bo przez "ch" to pies) się. Ślub przeżyła to i ciążę, a później powtórkę z rozrywki w wykonaniu juniorów przeżyje Smile

gocha_ch

Ale czy Len i Dogewa to przetrwają… Very Happy

Katarzyna

Może być problem, ale co nas nie zabije...

Luniaczek

Może być też tak, że to Len Wolhę o ciąży poinformuje Smile

Okaże się, że pierwszy wiedział Very Happy

gocha_ch

To też możliwe Very Happy

I w tym przypadku nie mogę się zdecydować które któremu o tym powie...
Obydwoje mogą „ciekawie” na tą informację zareagować Laughing

Luniaczek

Fakt, jakkolwiek ta informacja wypłynie będzie ciekawie Smile

Choć myślę, że tekst Lena nagle " Kochanie jesteś w ciąży" mógłby doprowadzić Wolhę do takiego stanu, że strzeż się Dogewo Very Happy

gocha_ch

Albo:
Len, lepiej uciekaj… Twisted Evil

Luniaczek

Uciekający władca Dogewy a za nim biegnąca rozwścieczona żona to mógłby być znak dla mieszkańców, że Władca spodziewa się potomstwa XD

gocha_ch

Jeśli wystarczająco dobrze ją poznali Laughing

Luniaczek

Mogliby ją poznać bliżej, ale mogło by się to dla nich źle skończyć Smile

Chociaż może w Lenie obudziłaby się nagle dzika zazdrość Very Happy

kuszumai

Skończyłam nareszcie "Wiernych wrogów". Cóż powiem? Mało humoru, ale za to interesujący wątek o babce/prababce Wolhy (nie napisała). Otóż Liara i Maren (przodkowie naszej ryżej wiedźmy) pomagali głównym bohaterom w finałowej walce ze złym przeciwnikiem. Maren był magiem drugiego stopnia, jeśli się nie mylę, a Liara czwartego. Mieli półtoraroczną ryżą córkę, którą na czas wyprawy zostawili u świekra w Stopłych Redach. Koniec końców Liara ginie; znaleziono ją następnego ranka pod zawaloną ścianą, w śniegu, do ostatniej chwili ściskającą w ręce bojowy amulet. Była w ciąży, z tego co zrozumiałam, bo maren bardzo chciał mieć syna, a Liara wspomniała, że od ostatnich dziesięciu pokoleń rodzą się dziewczynki ze złocisto-rusymi włosami i szarymi oczyma. I tu Maren dodaje: "Nie patrząc, na taką samą rodzinną ciągotę do blondynów". Twisted Evil

Oczywiście Maren próbuję namówić Liarę do przeczekania w Stopłych Redach, ale ta odmawia i staje się jasne, że nic ją od tego nie odwiedzie.
Gdy spalili ją na pogrzebowym stosie, Maren niepostrzeżenie zniknął w lesie. Szelena (bohaterka WW) siedziała godzinę w krzakach jak durna, obserwując go jak płacze bez łez... W końcu przestał, ucichł, wyrównał oddech, ścisnął pięści i obiecał niebu:
"Wszystko, koniec! Moja córka magiem nie będzie!"

I dalej przypisek kursywą od "losu":
...Godny pochwały krok... ale oszukać losu nie można. Odłożyć - tak. Ale nie zmienić. I zawsze on przyjdzie - jak nie za córką, to za wnuczką... prawnuczką... Jak kiedyś przyszła za mną...

A to z "Nadwornej wiedźmy". W kwestii starzenia:
Rozmowa Wolhy z Welką:
"Zielarka znacząco kiwnęła na moją rękę i zatrzymała się:
- Wolha!!!! Ty co, tego?!
- Nie, to zaręczynowe. Ślub jesienią, a ty jesteś przyjaciółką narzeczonej i tylko spróbuj się sprzeciwić! No, wydaję mi się, że ja rzeczywiście tego...
(...)
- A o co chodzi?
- Ślub! Strach! Koszmar! - zerwałam się z miejsce i nerwowo przeszłam się po pokoju. - Od jednego słowa słabo mi się robi... A to jest na zawsze, jak mogiła!
- Ale za to jaka! - mądrze zauważyła Welka.
- Ale ja chce jeszcze pożyć!
- Nie rozumiem, czemu tak to przeżywasz - wzruszyła ramionami przyjaciółka. - Oddaj mu pierścionek, powiedz, że rozmyśliłaś się i w ogóle nigdy ci się nie podobał!
- Ale on mi się podoba!
- No to wyjdź za niego!
- Nie chcę!
- Dlaczego?
- Boję się. - przegryzłam wargę i odwróciłam się do okna.
- Czego?
- Że jesteśmy za bardzo różni. On - wampir, Władca Dogewy, a ja - zwykła ludzka wiedźma w porwanej kurtce. On widzi mnie na wskroś, a mi zostaje tylko domyślać się, co u niego po głowie łazi. I w ogóle, za pięćdziesiąt lat zestarzeję się i przestanie mnie kochać!
- O bogowie... - wyjęczała Welka. - Wolha, jesienią dopiero stuknął ci dwudziesty drugi rok! Jak ty możesz wychodzić już na pół wieku na przód? Może nawet tyle nie przeżyjesz!
- Dziękuję, pocieszyłaś mnie! A moja robota? Od pierwszego roku marzyłam zostać arcymagiem tak jak Mistrz!
- A kto ci przeszkadza?
- Gdzie ty widziałaś męża, który pozwala żonie jeździć po traktach w kompani nieznajomych upiorów?
- No na razie pozwala - rezolutnie zauważyła przyjaciółka.
- No właśnie, na razie! A potem nakryje mnie nakrywką i zadowolony usiądzie na górze!
- A może położy się obok? - chytrze wyszczerzyła się zielarka. - Wolha, w małżeństwie są i jasne strony! Lepiej wyobraź sobie, jak pięknie będziesz wyglądać w sukni ślubnej...
- Pogrzebowy całun!
- Uczta weselna?
- Pomniki.
- Eeeee... Pierwsza noc po ślubna?
- Uroczyste wniesienie trumny do grobowca i oddanie do eksploatacji."

Aduu

O rzesz.... Już się Nadwornej doczekać nie mogę ! Very Happy

Będzie wesoło ^^

Villka

Hahaha

Opis nocy poślubnej wymiata xD

Niezłe.

Też bym się bała na jej miejscu. Razz

W ogóle jak oni wpadli na pomysł żeby się żenić? Razz

bryyy

Aduu

To jest bardzo dobre pytania. Jakim cudem doszli do wniosku, że czas połączyć siły i działać jako ... hmmm... młoda para? Cholera, ale to brzmi xD Kuszu, jak to było? Streścisz? Chociaż tak króciutko ^^

Luniaczek

Boski był ten fragment XD