Ślub

yukiyuki

[niech będzie - SPOILER] Fakt faktem to kiedy przeczytałam w WO1 , że Len umarł, to jakoś nawet przez chwilę nie pomyślałam, że permanentnie. Jedyna myśl, która mi się kołatała po głowie to "KIEDY on wróci"? Olga stworzyła taką parę, że nie wydawało mi się możliwe aby dało się ją rozbić na amen. Oryginalność, oryginalnością, ale Wiedźma raczej nie jest smutna. Bawi do łez, a uśmiercenie głownego bohatera na stałe trochę zmieniłoby stylistykę całej serii i nie pasowałoby do tej akurat autorki. IMO...

Wijara

Ja też byłam pewna, że wróci. Wszak Wolha by się nie poddała tak łatwo, szukałaby rozwiązania, jakiegoś sposobu. No i voila, znalazła Wink

Kuku_xumusu

Ja nie wiem czy byłabym 100% pewna , że Len wróci. Co prawda ZW to wesoła książka , ale spotykałam się już z takowymi Very Happy

działy się takie rzeczy , że Shocked

... umierali moi ulubieńcy i resztę czytało się jak utwór żałobny na cześć zmarłego. Taką książką jest np. ''Z mgły zrodzony'' gdzie ryczeć mi się chciało Sad

i zdołowana byłam przez tydzień.

yukiyuki

Hmmm. Nie wiem - jakoś kompletnie mi nie pasował utwór żałobny do Gromyko. Jak przeczytałam, że Wolha ma namówić Lena do powrotu, to sobie pomyślałam, że pójdzie tam, da mu po głowie i przyciągnie z powrotem Razz

To raczej ten typ literatury - ale mogłabym się zdziwić, gdyby było inaczej. Zresztą - w wielu książkach jest tak - jak na początku masz wieszak, to na końcu ktoś się na nim powiesi. Za dużo w tej serii było o Rearze aby nie miał znaczenia. I za dużo zmian w Wolsze. I jeszcze te wilki... No po prostu nie mogło być inaczej... A w najgorszym wypadku mogłoby być jak w "Zaklętej w sokoła" - Wolha na Smółce, a obok niej, zawsze i wszędzie, biały wilk...

Vienn'e

Ciekawi mnie właśnie jak się Len oświadczy Wolsze, bo przecież standardowe wyjdziesz-za-mnie-?-tak w grę chyba nie wchodzi, prawda? Wink

To znaczy - może i wchodzi, ale to by było naprawdę mało ciekawe! Bo kiedy panna W. Redna nawet z motylka potrafi zrobić bombę zegarową (a co dopiero potrafi zrobić z pierścionka zaręczynowego) to oczekiwania czytelników odruchowo wzrastają!
Z resztą, czy ktokolwiek oczekuje tego typowo staromodnego, wyświechtanego tekstu oświadczyn?
Ja wciąż wierzę, że i Len zdobędzie się na oryginalność, bo chyba zbyt fajny z niego facet, żeby było inaczej. Very Happy

Fajniej by z resztą było doznać w tym wątku jakiegoś zaskoczenia, zamiast rozczarowania, prawda?

yukiyuki

O zdecydowanie Smile

Nasze oczekiwania są zdecydowanie wysokie... Ale biorąc pod uwagę okoliczności w jakich swoje uczucia wyznał, a także jego wylewność, to można spodziewać się dużej oryginalności, bo takiego wyznania miłości jako żywo nie widziałam/czytałam Razz

mroczna88

A ja się obawiam, że w ogóle nie będą oświadczyny wspomniane... Sad

yukiyuki

Eee tam... Przecież od razu od planowania ślubu nie zaczną. Patrząc na losy tej pary, to coś mi się zdaje, że oświadczyny będą mocno niestandardowe, a autorka by tego nie przegapiła. A czytelnicy tez nie chcą tego przegapić...

mroczna88

Się zobaczy Smile

Choć przeczytaj początek Nadwornej... Może później coś będzie w retrospekcji. Chronologicznie na pewno nie będzie.

yukiyuki

Bolesne... Ale nie wierzę... Taki moment pominąć, od tak sobie... Buuu.

monika78

Mi też się wydaje, że nie uświadczymy oświadczyn z prawdziwego zdarzenia. Po takiej końcówce WO2, nie mam nadziei, że pani Gromyko je opisze. Wątki romantyczne chyba nie są jej mocną stroną i ich unika.

Wijara

Unika? Ja mam raczej wrażenie, że Gromyko nie chce po prostu stworzyć kolejnego tasiemca i opisuje ten wątek w sposób nieco niestandardowy, ale jednak mistrzowski.

Luiza

Przynajmniej nie rozwodzi się nad tym, jaka to ich miłość jest wielka i wspaniała, jak bardzo się kochają i nie mogą bez siebie żyć, są od siebie uzależnieni.
Gromyko jest oryginalna z tym swoim opisem ślubu. Nie chciałabym trafić w Wiedźmie na przesłodzone opisy o tym, jak to pięknie Len wyglądał i jak Wolha wpada co pięć sekund w zachwyt.

monika78

Nie chodzi mi o to żeby z Wiedźmy zrobić romans. Czytam książki pani Gromyko dla wątków przygodowych i humoru, ale nie pogardzę małą dawką romantyzmu.

kuszumai