Ślub

Tradonix

Ja odkąd pamiętam nie miałem kłopotów z matematyką, z chemią bywało różnie, z fizyką w gimnazjum nie miałem kłopotu, teraz mam nauczyciela, który robi 20 przekształceń naraz i nie za bardzo idzie się połapać. Ogólnie nigdy z żadnego przedmiotu nie musiałem się za bardzo uczyć. Teraz czasami muszę posiedzieć trochę przed komputerem i ogarnąć jakieś polecenia czy napisać program ( jestem w technikum na profilu informatycznym, teraz będzie 3 klasa ) ale ogólnie nadal się nie uczę więc jest fajnie. ;D

reneia13

Uch, to dlatego, że jesteś "ścisły"... Bądź sobie takim humanistą i chciej zostać architektem. Może jakoś się uda, ale musisz w to włożyć dwa razy więcej nauki niż właśnie taki ścisłowiec. Ja też nie muszę wkuwać wszystkiego z każdego przedmiotu. W drugiej klasie siedziałam z przyjaciółką na angielskim i ona była super zaskoczona, jak ja to robię, że po każdej lekcji nie uczę się słówek czy tam gramatyki, a rozumiem teksty bardziej nić ona. Wink

Za to ja się jej dziwię, skąd ona bierze siłę na naukę i zajmowanie się młodszą siostrą.

Nirakka

To ty reneia13 chcesz być architektem?! Jeśli o mnie chodzi to wolę być masażystką Very Happy

mam ku temu zdolności Wink

reneia13

W dniu dzisiejszym to ja nie mam zielonego pojęcia, kim chcę być... Confused

Chciałam zostać polonistką, historykiem sztuki, architektem, biochemikiem, mieliśmy założyć z kolegą wspólną firmę... Ale teraz, to ja już naprawdę nie wiem.

Kurde, mi to by się przydał masażysta Wink

Katarzyna

Ciekawe marzenia. Ja chciałam być patologiem sądowym ale nie wyszło. Brak funduszy, a na rodziców w tym jednym nie mogłam liczyć

Nirakka

Ten patolog sądowy to nie taki zły pomysł. Ja na początku jak tata- policjant:), później mama- archeolog, do wojska później chciałam iść, jeszcze później to pisarka i malarka, a teraz masażystka. Czasami myślałam też o zawodzie czarownicy Very Happy

Katarzyna

Oryginalna rodzina. U mnie niestety rodziciele nauczyciele, więc nie rozumieją dziwnych marzeń. Cóż trzeba było wybrać spośród przedmiotów nauczycielskich. Ale i tak im pokazałam, co o tym myślę wybierając specjalizację fizyczna z elementami organicznej, a nie nauczycielską... A wtedy już nic nie mogli zrobić Wink

Nirakka

Ale teraz cały czas obstaję przy masażystce, chociaż babcia usiłuje mnie zmusić do zostania chirurgiem, co mnie cholernie wkurza Smile

Nijak się z nią dogadać, bo to jest dobrze płatna robota Very Happy

Katarzyna

Powiedz, że nie chcesz rozpruwać żywych ludzi; patroszyć ich. Może to zamknie babci usta

reneia13

A może twoja babcia chce mieć pewność, że jeżeli, nie daj Boże, będzie musiała być operowana (to są jedynie moje przypuszczenia) to nie trafi do jakiegoś lekarza-sadysty, który będzie widział same przyjemności w, jak to napisała Katarzyna, patroszeniu ludzi... Poza tym babcie okrutnie lubią narzucać swoje zdanie. Moja powiedziała, że nie widzi mnie dorosłej nigdzie indziej, jak w domu rodzinnym przy mamusi i tatusiu. Bo skoro jestem najmłodsza, to muszę "przyjąć na siebie obowiązek opieki nad rodzicami, gdy już będą starzy, bo oni opiekowali się mną"... Rolling Eyes

Przy takich tekstach chęć do życia może bardzo szybko albo wyparować, albo uciec, gdzie rzepa rośnie.

Katarzyna

Moja na szczęście mi nie truje poza tym, że powinnam chłopa znaleźć

Nirakka

Ja na razie nie potrzebuję chłopa Very Happy

A wypruwanie flaków to przyjemność Smile

, sprawdzałam na ślimakach i dżdżownicach. u ludzi to będzie to samo chyba. Wszyscy mi mówią że sadystka i masochistka jestem Very Happy

Olsza

Ile daje oparcie w rodzinie? Ja mam rodzinkę równo poronioną i zrytą - ze szlachetnym wyjątkiem moich rodziców. Żadnej presji czy spełniania ich marzeń i oczekiwań odnośnie mojej osoby. Póki co nie stać mnie na studia, więc robię sobie rok "przerwy", ale myślałam już o jakiejś formie rękodzielnictwa. Usłyszałam od mamy: "Jak chcesz, dzieciaku, dla mnie nie musisz mieć papierka, i bez tego wiem, że jesteś mądra. A jak będziesz miała z tego kasę na życie i będziesz szczęśliwa, jak dla mnie studiów mieć nie musisz.". Smile

Swoją drogą nie mam pojęcia, co mogłabym studiować. Pisałam już gdzieś wcześniej, jakie mam nierówne preferencje naturalne. Dodam, że w teście OHP wyszło mi, że największe predyspozycje mam artystyczne, mechaniczne/manualne i badawcze. A w życiu marzyłam już o wielu zawodach, najpoważniej o weterynarii i aktorstwie (jeden i drugi zawód ogranicza mi pooperacyjny kręgosłup), potem o konserwacji książek, ale tu z kolei znów wychodzi niezamożność - jedyny taki kierunek jest w cholernie drogiej "stolycy", do tego na ASP, gdzie najchętniej przyjmowaliby gotowych artystów... Zobaczymy jak będzie; nie martwię się. Poradzę sobie jak zawsze. Smile

Nirakka

Oj, zazdroszczę ci rodziców, chociaż moich bym za Chiny Ludowe nie oddała.

reneia13

Moi rodziciele także nie są najgorsi, nie powiem Wink

Presji też zbytniej nie czuję, choć siostra skończyła studia pielęgniarskie. Za to obaj bracia stwierdzili, że im wykształcenie wyższe nie jest do szczęścia potrzebne. A ja na studia chcę iść. Jak już pisałam wcześniej: modlę się o objawienie, co do kierunku, ale na "coś" pójdę na pewno. Mam bardzo fajnego szwagra Wink

Można pogadać z nim jak z człowiekiem, poradzi coś od czasu do czasu, ale nie narzuca nachalnie swojego zdania. Czasem to aż jakaś mała zazdrość bierze na widok jego i siostry - dwa gołąbki słodziuchno sobie gruchające Rolling Eyes